"De Reis om de Wereld" van Charles Darwin (vertaald door J. Brandt). Gepubliceerd door Good Press. Good Press publiceert een ruim aanbod aan titels in alle genres. Van bekende klassiekers & literaire fictie en non-fictie tot vergeten−of nog niet-ontdekte pronkstukken−van de wereldliteratuur, wij publiceren boeken die u beslist moet lezen. Iedere Good Press editie is zorgvuldig aangepast en geformatteerd om de leesbaarheid voor alle e-lezers en apparaten te verbeteren. Ons doel is om e-books te maken die gebruiksvriendelijk en toegankelijk voor iedereen zijn in een digitaal formaat van een hoogwaardige kwaliteit.
Оглавление
Charles Darwin. De Reis om de Wereld
De Reis om de Wereld
Inhoudsopgave
Inleiding
Voorwoord van den schrijver
Hoofdstuk I. St.-Jago. De Kaap-Verdische Eilanden
Hoofdstuk II. Rio de Janeiro
Hoofdstuk III. Maldonado
Hoofdstuk IV. Van de Rio Negro naar Bahia Blanca
Hoofdstuk V. Bahia Blanca
Hoofdstuk VI. Van Bahia Blanca naar Buenos Aires
Hoofdstuk VII. Van Buenos Aires naar Santa Fé
Hoofdstuk VIII. Oost-Banda en Patagonië
Hoofdstuk IX. De Santa Cruz, Patagonië en de Falklands-Eilanden
Hoofdstuk X. Tierra del Fuego of Vuurland
Hoofdstuk XI. De Straat van Magelhaen.—Het klimaat der zuidelijke kusten
Hoofdstuk XII. Midden-Chili
Hoofdstuk XIII. Chiloë en de Chonos-Eilanden
Hoofdstuk XIV. Chiloë en Concepcion. Eene hevige aardbeving
Hoofdstuk XV. Overtocht van de Cordilleras
Hoofdstuk XVI. Noord-Chili en Peru
Hoofdstuk XVII. De Galápagos-Archipel
Hoofdstuk XVIII. Tahiti (of Taïti) en Nieuw-Zeeland
Hoofdstuk XIX. Australië
Hoofdstuk XX. Keeling-Eiland—Koraalvormingen
Hoofdstuk XXI. Mauritius—Terugkeer naar Engeland
Отрывок из книги
Charles Darwin
Gepubliceerd door Good Press, 2022
.....
Een pad inslaande, trad ik een majestueus woud binnen, waar zich op eene hoogte van 5 of 600 voet een dier prachtige panorama’s ontrolde, die in den geheelen omtrek van Rio zoo algemeen zijn. Op deze hoogte bereikt het landschap zijne schitterendste tint; en elke vorm, elk lommer overtreft al wat de Europeaan ooit in zijn eigen land aanschouwde zoozeer in pracht, dat hij niet in staat is zijne gevoelens uit te drukken. De algemeene indruk riep mij het levendigste decoratief uit de opera of groote schouwburgen voor den geest. Nooit keerde ik met ledige handen van deze uitstapjes terug. Dien dag vond ik een exemplaar eener merkwaardige schimmelplant, Hymenophallus geheeten. Menigeen kent den Engelschen Phallus,13 die met zijn afschuwelijken geur in den herfst de lucht bederft; maar, zooals de entomoloog wel weet, is dit voor enkele kevers juist een heerlijke geur. Zoo ook hier: want een Strongylus, door dezen geur aangetrokken, streek op de schimmelplant neer, toen ik haar in mijne hand had. Wij zien hier in twee verschillende landstreken eene gelijksoortige betrekking tusschen planten en insecten van dezelfde families, ofschoon de species van beide verschillend zijn. Is de mensch de leidende oorzaak bij den invoer van eene nieuwe soort in een land, dan wordt deze verwantschap vaak verbroken. Als voorbeeld daarvan wil ik meedeelen, dat de bladen van kool en salade, welke in Engeland aan zulk eene menigte slakken en rupsen voedsel verschaffen, in de tuinen nabij Rio onaangetast blijven.
Gedurende ons verblijf in Brazilië legde ik eene groote verzameling insecten aan. Enkele algemeene opmerkingen over de vergelijkende beteekenis der verschillende orden kunnen voor den Engelschen entomoloog van belang zijn. De groote en schitterend gekleurde Lepidoptera kenmerken de streek, die zij bewonen, veel duidelijker dan eenig ander dierenras. Ik zinspeel alleen op de kapellen; want in tegenstelling met wat men wegens den weligen plantengroei had mogen verwachten, kwamen de nachtvlinders in veel geringer aantal voor dan in onze eigen gematigde gordels. Zeer stond ik verrast over de levenswijze van Papilio feronia. Deze kapel is niet zeldzaam en bewoont meestal de boschjes oranjeboomen. Ofschoon een hoog vlieger, strijkt zij zeer dikwijls op de stammen van boomen neer. Bij deze gelegenheden is haar hoofd steeds benedenwaarts gericht, en strekken haar vleugels zich uit in een horizontaal vlak, in plaats van, zooals gewoonlijk, verticaal te zijn gevouwen. Dit is de eenige kapel, die ik ooit de beenen tot loopen heb zien gebruiken. Onbekend met dit feit, naderde ik behoedzaam met mijne tang, waarop het insect meer dan eens uitweek, juist als het instrument op het punt was zich te sluiten—en zoo ontsnapte. Maar een veel zonderlinger feit is het vermogen, dat deze soort bezit om geluid te maken. Verscheidene keeren als een paar—waarschijnlijk een mannetje en wijfje—elkander in ongeregelde vlucht najoegen, gingen zij mij op enkele yards voorbij; en duidelijk hoorde ik dan een tikkend geluid, evenals dat van een getand rad dat onder een veerpal doorgaat. Het geluid werd met korte tusschenpoozen vervolgd en kon circa 20 yards ver gehoord worden. Ik ben zeker, dat er geen fout in de waarneming is.14
