Blogotony

Отрывок из книги

Inga Iwasiów

Fragment

.....

Kobiety Wajdy, grane przez znane aktorki, jednoznacznie święte i sprowadzone do ról strażniczek pamięci – są nie tylko niewiarygodne, są niemożliwe, anachroniczne. Co z tego, że takie babcie czy matki pamiętają osoby spisujące wspomnienia, spotykające się nad grobami, może sam reżyser? Jest to rodzaj „oficjalnej” wersji pamięci, obwarowanej nakazami autocenzury. Koleżanka, z którą byłam w kinie, mówiła mi, że jej babcia też tak czekała. Być może, w opowieści rodzinnej takie wzniosłe, przykładne narracje są pożądane. W pedagogice narodowej także, zwłaszcza patriarchalnej. Ja wolę bohaterkę Nocy czerwcowej Jarosława Iwaszkiewicza, kobiety Odojewskiego. Nawet jeśli stereotypowe, nigdy nie do absurdu święte.

No więc związek „książki” z „życiem”, „pokuty” z „pisaniem” a wszystkiego tego z czytaniem pojawił się w moim życiu w tygodniu, gdy Akademia przyznaje Oscary i zaświecił tak mocno, że hej, porzuciłam tak zwane życie, tak zwaną teorię literatury i postanowiłam czytać do upadłego, aż stracę przytomność. Wtedy zacznę pisać. A potem jeszcze obejrzę parę filmów o strasznych, najchętniej o strasznych dziewczynkach i zakazanych formach zbliżeń.

.....