Czarodziej wiatru

Отрывок из книги

Do Olsztyna jechałem z wieloma pytaniami, bo z Karolem ­Jabłońskim nie miałem wcześniej styczności. On większość swojego czasu spędzał na wodzie, ja – najpierw na Śląsku, który żeglarstwem nie żyje, zaś potem w Warszawie, kolejno w studiu radiowym i telewizyjnym. Nazwisko Karola jednak wciąż obijało mi się o uszy: a to przy okazji bojerów, a to w związku z żeglowaniem w regatach gdzieś w świecie.

Umówiliśmy się w restauracji Przystań, położonej na wodach jeziora Ukiel. Oczywiście nie mogliśmy spotkać się w innym miejscu niż naturalne środowisko Karola… Z błyskiem w oku zaprezentował mi widok oświetlonej słońcem tafli; potem już przy każdym naszym spotkaniu miałem nieodparte wrażenie, że on czuje się tutaj jak u siebie, że woda jest jego życiem. Zastanawiałem się, o czym myśli ktoś taki, jak Karol Jabłoński, kiedy patrzy na nią, a później w niebo, na chmury. Człowiek, który przeżeglował właściwie całe dotychczasowe życie.

.....

A najpiękniejsze chwile w karierze?

Nie da się ich zdefiniować, podać konkretnych przykładów. Wiele było takich chwil i wciąż się zdarzają. Małych i dużych zwycięstw, które niekoniecznie musiały znaleźć odzwierciedlenie na liście wyników. Wiadomo, że wszystkie zdobyte tytuły mistrza świata, Europy, Puchar Ameryki. Wiele ważnych zwycięstw w regatach na całym świecie: wygrany Admiral’s Cup, który okazał się przepustką do zawodowego żeglowania. To są piękne sukcesy. A już na pewno regaty o Srebrny Dzbanek, ­czyli America’s Cup, pozostaną w mojej pamięci jako szczególne i wyjątkowe chwile.

.....