Читать книгу Ұлан - Мағжан Жұмабаев - Страница 1

– Неге ойлайсың, құлыншағым?

Не мұңың бар, айт, қарағым!

Жассың, ойға әуес болма,

Ой жеткізбес, ол – бір сағым!

Ұлғаярсың, өзі-ақ басар,

Жастық – күліп-ойнар шағың.

Ішің пысса – малды арала,

Жүр ғой шауып құлыншағың!

– Жоқ, бармаймын, апа, малға,

Кетем алыс, шығам аңға!