Читать книгу Гүлсімге - Мағжан Жұмабаев - Страница 1

Жұмақтағы жібек желден,

Мәңгі жайнап тұрған гүлден

                    Жаратылған әйел сұлу!

Тұрмыс деген бір тұзаққа,

Азға емес, тым ұзаққа

                    Кез болыпты – ішіпті у.

Әйел атын Гүлсім дейді,

Тұрмыс атын тылсым дейді.

Жұмақтағы кәусар судан,

Бетіндегі алтын будан,

                    Періштелердің жырынан,

Жұмақ суы сылдырынан,

Жапырағының сыбдырынан,

                    Тәңірінің дәл өз нұрынан

Жаратылған періште еді,

Мекені оның ғарышта еді.

Алмас қанат періште еді,

Мекені оның ғарышта еді,

                    Жерді көрді қанға батқан.

Жүрегіне қанжар кіріп,

Жапан түзде аңдай ұлып,