Zielona mila

Отрывок из книги

Wszystkie rozdziały dostępne w pełnej wersji książki.

Te hi­sto­rie w koń­cu się zu­ży­wa­ją, tak jak zu­ży­wa się książ­ka, któ­rą czy­ta się po raz któ­ryś z rzę­du („Wy­rzuć ją i kup so­bie nową, Ste­phen”, mó­wi­ła cza­sa­mi moja mat­ka, zer­ka­jąc po­iry­to­wa­nym okiem na ja­kiś mój uko­cha­ny ko­miks albo wy­da­nie w mięk­kich okład­kach. „Ta jest za­czy­ta­na na strzę­py”). Wte­dy nad­cho­dzi czas, by ro­zej­rzeć się za nową, i w trak­cie mo­ich cy­klów bez­sen­no­ści mam na­dzie­ję, że po­ja­wi się szyb­ko, po­nie­waż bez­sen­ne go­dzi­ny są bar­dzo dłu­gie.

.....

Mia­łem przy­go­to­wa­ną krót­ką mowę, któ­rej wy­słu­chi­wa­li wszy­scy nowo przy­by­li, wa­ha­łem się jed­nak, czy wy­gło­sić ją Cof­fey­owi, tak da­le­ce od­bie­gał od nor­my, nie tyl­ko z po­wo­du swe­go wzro­stu.

Kie­dy Har­ry się cof­nął (Cof­fey stał nie­ru­cho­mo pod­czas ca­łej ce­re­mo­nii roz­ku­wa­nia, ła­god­ny jak per­sze­ron), przyj­rza­łem się swo­je­mu no­we­mu lo­ka­to­ro­wi i po­stu­ka­łem kciu­kiem w pod­kład­kę do pa­pie­rów.

.....