De Ellendigen (Deel 4 van 5)

Оглавление

Victor Hugo. De Ellendigen (Deel 4 van 5)

Boek I. Eenige bladzijden geschiedenis

Eerste hoofdstuk. Goed gesneden

Tweede hoofdstuk. Slecht genaaid

Derde hoofdstuk. Lodewijk Filips

Vierde hoofdstuk. Scheuren in de fundamenten

Vijfde hoofdstuk. Feiten waaruit de geschiedenis voortkomt, maar welke de geschiedenis niet kent

Zesde hoofdstuk. Enjolras en zijn luitenants

Boek II. Eponine

Eerste hoofdstuk. Het veld van de leeuwerik

Tweede hoofdstuk. Het ontstaan van de kiemen der misdaden in de gevangenissen

Derde hoofdstuk. Vader Mabeuf heeft een verschijning

Vierde hoofdstuk. Marius heeft eene verschijning

Boek III. Het huis in de straat Plumet

Eerste hoofdstuk. Het verborgen huis

Tweede hoofdstuk. Jean Valjean nationale garde

Derde hoofdstuk. Bladeren en bloesems

Vierde hoofdstuk. Verandering van het hek

Vijfde hoofdstuk. De roos bespeurt dat zij een wapen is

Zesde hoofdstuk. De veldslag begint

Zevende hoofdstuk. Tegen treurigheid nog grooter treurigheid

Achtste hoofdstuk. De galeiketen

Boek IV. Hulp van beneden kan soms hulp van boven zijn

Eerste hoofdstuk. Uitwendige verwonding, inwendige genezing

Tweede hoofdstuk ’t Is voor moeder Plutarchus niet moeielijk een verschijnsel te verklaren

Boek V. Welks einde het begin niet gelijkt

Eerste hoofdstuk. De eenzaamheid en de kazerne

Tweede hoofdstuk. Vrees van Cosette

Derde hoofdstuk. Opmerkingen van vrouw Toussaint

Vierde hoofdstuk. Een hart onder een steen

Vijfde hoofdstuk. Cosette na den brief

Zesde hoofdstuk. De ouden zijn bestemd om op den geschikten tijd uit te gaan

Boek VI. De kleine Gavroche

Eerste hoofdstuk. Ondeugende streek van den wind

Tweede hoofdstuk. Hoe de kleine Gavroche zich Napoleon den Groote ten nutte maakt

Derde hoofdstuk. De ontvluchting

Boek VII. De dieventaal

Derde hoofdstuk. De weenende en lachende dieventaal

Vierde hoofdstuk. De twee plichten: waken en hopen

Boek VIII. Verrukking en droefheid

Eerste hoofdstuk. Helderheid

Tweede hoofdstuk. De bedwelming van het volmaakte geluk

Derde hoofdstuk. Begin der schaduw

Vierde hoofdstuk. De hond

Vijfde hoofdstuk. Des nachts

Zesde hoofdstuk. Marius keert in zooverre tot de werkelijkheid terug, dat hij aan Cosette zijn adres geeft

Zevende hoofdstuk. Het jonge en het oude hart tegenover elkander

Boek IX. Waarheen gaan zij?

Eerste hoofdstuk. Jean Valjean

Tweede hoofdstuk. Marius

Derde hoofdstuk. De heer Mabeuf

Boek X. De vijfde Juni 1832

Eerste hoofdstuk. Het oppervlakkige der quaestie

Tweede hoofdstuk. De grond der quaestie

Derde hoofdstuk. Een begrafenis: kans tot wedergeboorte

Vierde hoofdstuk. De gistingen van eertijds

Vijfde hoofdstuk. Eigenaardigheid van Parijs

Boek XI. Het stofdeeltje verbroedert zich met den orkaan

Eerste hoofdstuk. Eenige ophelderingen nopens den oorsprong van Gavroches poëzie. – invloed van een lid der academie op deze poëzie

Tweede hoofdstuk. Gavroche op marsch

Derde hoofdstuk. Billijke verontwaardiging van een kapper en barbier

Vierde hoofdstuk. De knaap verwondert zich over den grijsaard

Vijfde hoofdstuk. De grijsaard

Zesde hoofdstuk. Recruten

Boek XII. Corinthe

Eerste hoofdstuk. Geschiedenis van Corinthe sinds zijn stichting

Tweede hoofdstuk. Voorloopige vroolijkheid

Derde hoofdstuk. De nacht daalt op Grantaire

Vierde hoofdstuk. Pogingen van troost op de weduwe Hucheloup

Vijfde hoofdstuk. De toebereidselen

Zesde hoofdstuk. In afwachting

Zevende hoofdstuk. De man, dien men in de Billettes-straat had ontmoet

Achtste hoofdstuk. Verscheidene vraagteekens betreffende een zekeren le Cabuc, die misschien niet le Cabuc heette

Boek XIII. Marius treedt in de schaduw

Eerste hoofdstuk. Van de straat Plumet naar de wijk St. Denis

Tweede hoofdstuk. Parijs uit de uilenvlucht gezien

Derde hoofdstuk. De uiterste rand

Boek XIV. De grootheid der wanhoop

Eerste hoofdstuk. De vlag: eerste bedrijf

Tweede hoofdstuk. De vlag: tweede bedrijf

Derde hoofdstuk. Gavroche had beter gedaan de karabijn van Enjolras te nemen

Vierde hoofdstuk. Het vaatje buskruit

Vijfde hoofdstuk. Einde van Jean Prouvaires gedicht

Zesde hoofdstuk. Het zieltogen des doods na het zieltogen des levens

Zevende hoofdstuk. Gavroche, een diepzinnig berekenaar der afstanden

Boek XV. De rue de l’Homme-Armé

Eerste hoofdstuk. Drinker, babbelaar.13

Tweede hoofdstuk. De straatjongen een vijand van lichten

Derde hoofdstuk. Terwijl Cosette en vrouw Toussaint slapen

Vierde hoofdstuk. Overdreven ijver van Gavroche

Отрывок из книги

De jaren 1831 en 1832, welke onmiddellijk op de Juli omwenteling volgen, zijn een der eigenaardigste en treffendste tijdperken uit de geschiedenis. Deze beide jaren zijn als twee bergen te midden der jaren, die hen voorafgaan en volgen. Zij hebben de revolutionnaire grootheid. Men onderscheidt er afgronden. De maatschappelijke massa’s, de grondslagen zelve der beschaving, de hechte groep der opeengestapelde en samenhangende belangen, de eeuwenoude omtrekken der voormalige Fransche vorming verschijnen en verdwijnen er ieder oogenblik te midden der onstuimige wolken van stelsels, hartstochten en theorieën. Deze verschijningen en verdwijningen heeft men den wederstand en de beweging genoemd. Bij tusschenpoozen ziet men er de waarheid, dat licht der menschelijke ziel, in stralen.

Dit merkwaardig tijdvak is tamelijk eng begrensd en begint zich reeds allengs genoeg van ons te verwijderen, om thans de hoofdlijnen ervan te kunnen erkennen.

.....

Maar de hemel zij dank, er is een andere keus mogelijk. Er is geen steile sprong noodig, zoomin naar voren als naar achteren. Noch despotisme, noch schrikbewind. Wij willen den vooruitgang langs een zachte helling.

God zorgt hiervoor. De geheele politiek van God is de verzachting der hellingen.

.....