Piąta Ewangelia

Отрывок из книги

Ziemi Świętej nie zwiedza się w pośpiechu. Lepiej jest zobaczyć mniej, ale niespiesznie. Dlaczego? Bo jedną z największych wartości nawiedzania Ziemi Świętej jest to, że można czytać teksty biblijne i modlić się nimi w tych miejscach, o których one mówią. Dobrze jest się zatrzymać na dłużej w każdym odwiedzanym miejscu, aby przeczytać odnoszący się do niego tekst, pobyć samemu z Pismem Świętym, pomodlić się Słowem Bożym.

Grota i bazylika Zwiastowania Pańskiego

.....

W przylegającym do bazyliki muzeum znajdują się fragmenty architektoniczne, które stanowiły elementy wystroju świątyni krzyżowców. Bazy kolumn – bardzo stare, może III a może IV wiek – to artefakty absolutnie najwyższej wagi. Na tych kolumnach, co jest niesłychanie ważne, są graffiti. W najstarszych miejscach chrześcijańskich nieraz rozstrzygające są właśnie pozostawione graffiti. W Rzymie przykładowo zidentyfikowano grób św. Piotra po graffiti. W najbliższej okolicy grobu odnaleziono m.in. napis: „Piotr jest tutaj”. Tu mamy graffiti z III-IV wieku. One najczęściej są po grecku i to nie powinno dziwić. W czasach Pana Jezusa i Apostołów cały świat mówił po grecku, Nowy Testament został napisany po grecku. Najstarsze graffiti są więc też po grecku. Chaire o Mariam – „Bądź pozdrowiona, Maryjo” – właśnie pierwsze słowa pozdrowienia anielskiego są wyryte na tych kolumnach. Jest też jeden napis łaciński. To jest zdumiewające, że jest już zapis pozdrowienia anielskiego po łacinie. To są tak naprawdę najstarsze i najważniejsze rzeczy. Natomiast największą uwagę w nazaretańskim muzeum przykuwają najczęściej rzeźby z XII wieku, przede wszystkim pięć ocalałych kapiteli. Zapewne więcej było ich przygotowanych do umieszczenia w bazylice, którą wybudowali krzyżowcy na miejscu zwiastowania, ale nie zdążono ich umieścić w nowobudowanej świątyni, bo doszło do bitwy pod Hittin i nastąpił koniec panowania chrześcijan w tym miejscu. Te pięć kapiteli o bardzo wysokiej wartości artystycznej przedstawia historie Apostołów. W centrum jest największy kapitel, który przedstawia Kościół. Kościół jest szlachetną, młodą Panią, koronowaną, która ma krzyż w ręce jako swój sztandar. Kościół prowadzi Apostoła na misje. Jak widać, Apostoł jest trochę przestraszony, ale ma się czego bać, bo po obu stronach diabły w niego celują. Ale Kościół go prowadzi za rękę, żeby mu się nic nie stało. Na prawo jest kapitel przedstawiający św. Piotra, którego można zidentyfikować po dwóch scenach. Ta pierwsza to wskrzeszenie kobiety, która miała na imię Tabita. Piotr ją podnosi z łoża. Natomiast druga scena to powołanie Apostoła na jeziorze, z przepięknym przedstawieniem Chrystusa. Następnie jest kapitel św. Tomasza – znajduje się na nim ten charakterystyczny palec, który on musiał włożyć Jezusowi do boku. Jest też kapitel św. Jakuba, który można rozpoznać po scenie ścięcia Apostoła.

Jest jeszcze jedna ciekawa rzeźba na samym końcu muzeum. To jest św. Piotr. Został tylko korpus, bez głowy i bez nóg. W jednej ręce ma klucze, jak to Piotr, a w drugiej ręce kościół, bo Piotr jest opiekunem całego Kościoła.

.....