Читать книгу Koza, kózka i wilk - Адам Мицкевич - Страница 1

Sąsiadka koza, ta co to rozwódka,

Z rodu Ostrożanka, a tak rześka czołem,

Że umie łeb za łeb rozmówić się z wołem,

I nie da lada wilku1 brać się do podbródka,

Wczoraj w las idąc zbierać na domu potrzebę

Rokitę czy łupią skórkę,

Na gospodarstwie zostawiła córkę,

Której jest na imię Bebe.

A że młodym osobom pod niebytność matki

Rozliczne grożą przypadki,

Nakazuje dziecku srogo:

«Nie ruszać mi za próg nogą

I nie przyjmować nikogo, nikogo.

Jest tu wilk w okolicy; mam go w podejrzeniu,