Реклама. ООО «ЛитРес», ИНН: 7719571260.
Слова да кнігі. Каб не ператварыцца ў пыл
Эсэ
Па Магілёве басанож
Пачатак прайду
Грустное прощание
Вершы, эпіграмы
«Как живешь?» Бывало спросит у тебя…»
Отцу
Брату
Репіху В. І
Мікалаю Бабарнёву
Заклік
На смерть отца
Земляку
Сыну Алегу
Казіміру Мэтту – 90 год
Азоўская кірля
Віншаванне маці
Каляда
Падман
Дзе ты ёсць?
За грэх ня свой
Сябру сёньня пяцьдзясят
Мова
Крупянчуку В
«К нам прывозяць з-за мяжы…»
«Затрымалася зіма…»
Настаўніку
«Я з сястрычкаю Ганусяй…»
«3 ночы снегам усё заслана…»
«Па абедзе, пасля школы…»
«Так імчаўся я з гарушкі…»
«Снег бялюткі, аж блішчыць…»
«На чысцюткім снежным мосьце…»
Нам з табою
Мой Менск
Развітаньне з братам
Е. Ковалёву
«Как жаль, Жаннет…»
«Чаму, калі прыходзіць час…»
«Зноў клічуць да сябе Дзяды…»
Вышыня
«Як проста, любая…»
Вайскоўцу
Моськавы Баран (байка)
Статкевічу Мікалаю
Сыну Алегу
Летнік
Мы беларусы
Вінаградная костачка
Юбіляр
«Замбоні» – гэта вам не поні!..»
Першая дзясятка
8 марта
Гімн «Кераміну»
Выведка боем
Шадуру Віктару Пятровічу – 80 год
Беларусь Алімпійская
Статкевічу Мікалаю 58 год…
М. Статкевічу
«Пара – Левановіч узьняў Магілёў…»
У. Сьцебураку
«Хто на волі – таму волі…»
Мечыславу Грыбу
Костку Валеру
Янушкевічу Язэпу
Чыславу Сяржуку
Цыклауры Карло
«Сакавік, відаць яшчэ таму…»
«Прыгажосьць чалавеку на радасьць даецца…»
«Як памрэм – позна будзе, ой, позна…»
Матафонавай Тацяне
Барадуліну Рыгору
Тамковічу Алесю
Даты
«Тебе спасибо, командир!..»
Марыне Адамовіч
Міколу Лавіцкаму
70 брату Анатолю
Зь юбілеем, браце!
Публіцыстыка
По жизни со спортом
Копье летит на рекорд
Не надо сарказма, когда речь идет о подготовке юношей к армейской службе – считает школьный военрук
Слава продкаў – наш гонар
Литва – Lietuva – Жямайтия
«На бога спадзявайся, але і сам старайся…»
Хроніка БЗВ
Кто нас выводит в мастера. К 80-летию тренера Виктора Шадура
Все лучшее – детям… лейтенанта Шмидта?!
Поход памяти предков
Партызаны, партызаны…
Штось аб аўтары
Лёс Беларускага згуртавання вайскоўцаў і яго стваральнікаў
Дзядзьку Алесю 55
20 год БЗВ, або з чаго пачыналася беларускае войска
Стоит ли армейскому офицеру вызывать к барьеру жандарма?
Судопроизводство прекратить…
Погоня на Грюнвальд не будет забыта
Мы падымемся з каленяў, калі выцесьнім з сябе рабоў…
Алесю Станкевічу – 60
Пасьляслоўе
Алесь Станкевіч – чалавек неардынарны, шляхетны, духоўна адораны. Нацыянальная гісторыя і культура, літаратура і мова, грамадскія клопаты – неад’емныя складовыя яго жыцця і шматграннай дзейнасці.
Зборнік А. Станкевіча «Прынагоднае» – мастацкае люстэрка яго напружанай інтэлектуальнай працы, вынік працяглых пошукаў, назіранняў і творчых знаходак.
.....
Кватэры былі камунальныя, але нават калі і было там «38 комнаток», дык прыбіральні не было ніводнай, вадаправоду не было таксама, была электрычнасьць, але не было разетак, што давала працу мудрагелістым «вынаходнікам», якія выраблялі т.з. жулікі, каб употай красьці дзяржаўную электраэнэргію. Ацяпленьне было пячное. На камунальнай кухні, прыкладам у нас, стялі то пяць, то сем прымусаў, керагазаў, ці газовак (керасінак па-руску), калі раптам усім трэба было гатаваць, ствараліся праблемы, але скандалаў я не памятаю. Харчаваліся па сваіх пакоях, кухня была толькі працоўным месцам гаспадынь, зрэдку і нам малым выпадаў час пагуляць на ёй, іншы раз гэта было месцам перамоваў нашых бацькоў аб жыцьці…
Калі па ваду даводзілася хадзіць у суседні двор метраў за 150, то прыбіральня была амаль побач з домам, з гарбылёў зьбітая, метрах у 30, ля маленькіх, ды ўсё ж сваіх, хлявочкаў. Відаць адпаведна полавым прыкметам былі дзьве, так бы мовіць, кабінкі аднаасобныя з дзіркамі ў падлозе, ніякага асьвятленьня вядома ж не было. Гэта амаль як у кіно, не дзеля дзяцей да шаснаццаці год. Дзецям жа, а іх у нашым доме было, прызначаліся «начныя вазы».
.....