W labiryncie psychosomatyki

Оглавление

Анастасия Колендо-Смирнова. W labiryncie psychosomatyki

Przedmowa

Pojęcie psychosomatyki, czyli co mam na myśli, mówiąc „labirynt”

Wejście do labiryntu

Rozpoczęcie wędrówki po labiryncie lub próba znalezienia wyjścia przez oficjalną medycynę

Kontynuacja wędrówki lub próba wyjścia przez niekonwencjonalną (tradycyjną) medycynę

Rozpacz lub mistyczne myślenie

Wgląd lub świadomość tego, co się dzieje

Połowa drogi – czy to dopiero początek?

Mapa labiryntu, czyli jak postanowiłam stworzyć grę „Psychosomatyka”

Przejście przez labirynt z mapą, czy można zgubić się, mając plan terenu?

Charakterystyczne kierunki i typologie osobowości

Teorie neurofizjologiczne, kierunki psychoendokrynne i psychoimmunologiczne

„Widzę wyjście!” lub „stoję przy drzwiach, za którymi nie ma labiryntu”

„Już nie chcesz wychodzić!” lub „Pewnie zostanę w labiryncie”

Złudzenie, że problemem jest tylko objaw

Wyjście tylko przez jedne drzwi lub…?

Możesz wyjść przez dowolne drzwi!

Jeśli zdecydujesz się wyjść do pierwszych „drzwi” – stres (trauma psychiczna)

Ćwiczenia niezbędne do przyciągnięcia zasobów

Przechodzimy do następnych „drzwi” – konfliktu wewnętrznego i zewnętrznego

„Drzwi” straty

„Drzwi” stłumione emocje

Podsumowanie

Отрывок из книги

Starożytni greccy filozofowie pisali, że cierpienie duszy wpływa na stan fizyczny. Tak więc ludzkość nie spotkała się z takim zjawiskiem, jak psychosomatyka wczoraj.

O zaburzeniach psychosomatycznych mówił wyraźnie i szczerze w swoich publikacjach Zygmunt Freud, który określił je jako „drogę od złego do gorszego”. Freud napisał, że wewnętrzny konflikt osoby, nawet nie świadomy, jest w stanie wyrazić się na poziomie fizjologicznym, przejawiając się w postaci choroby. Zaburzenia psychosomatyczne charakteryzują się „symbolizmem”. Co to znaczy? Osoba cierpiąca na wewnętrzny dyskomfort „otrzymuje” nie każdą przypadkową chorobę, ale coś, co jest symbolicznie związane z istotą jego zaburzeń psychicznych. Na przykład upośledzenie wzroku, choroby oczu mogą być związane z niechęcią osoby do zobaczenia otoczenia i wydarzeń wokół niego.

.....

Pierwsza grupa objawów nazywana jest „konwersyjną”. Występuje również pojęcie „zaburzenie konwersji”. Zasadniczo odnoszą się one do umiejętności motorycznych, czyli zdolności do ruchów dowolnych. Dotyczy to również ludzkich zmysłów. W rezultacie powstaje całe spektrum chorób: od zaburzeń połykania czy wad wzroku po paraliż. Jeszcze niedawno takie stany nazywano nerwicami histerycznymi. Chociaż obecnie specjaliści już zrezygnowali z takiej definicji.

Gdybyśmy musieli oznaczyć grupę objawów konwersyjnych jednym słowem, pojęcie „symbol” byłoby idealne. Rzeczywiście, takie objawy są bardzo symboliczne: pogorszenie widzenia wiąże się tutaj z niechęcią zobaczenia jakichkolwiek rzeczy wokół siebie, wymioty – niezdolność do zaakceptowania sytuacji, która przyszła „nie do gustu”.

.....