Отрывок из книги
Budzę się wcześniej niż zwykle. Sen jest zły, przerywany. Płaczę od rana. Aby odwrócić swoją uwagę, odwiedzam portal randkowy. Przeglądam profile, patrzę na zdjęcia – wszyscy kandydaci wydają się nieestetyczni i nieciekawi. Czuję, że już nic nie chcę i znowu płaczę. Mam 0 na 10 pewności, że eksperyment się powiedzie. Muszę się zmusić do pracy i napisania książki. Nawet jak piszę ten tekst to płaczę. Ale potem muszę przerwać na pół dnia – nie mogę się zmusić do dalszego pisania.
Prawdopodobnie spotkasz się również z tzw. oporem i niechęcią do ćwiczeń. To są normalne reakcje. W naszej psychice tkwi nieodłączny lęk przed zmianami. Nawet gdy jest już absolutnie czas na zmianę pracy, często zwlekamy i znajdujemy mnóstwo wymówek, by tego nie robić! Podobnie sytuacja wygląda w dziedzinie relacji międzyludzkich. Jesteśmy do tego przyzwyczajeni, więc jest nam wygodnie (choć wewnętrznie możemy być bardzo niezadowoleni z sytuacji).
.....
Moje pierwsze zdjęcie przedstawia młodego człowieka, który obserwując radość rodziców z otrzymania prezentu, nagle widzi za oknem zbliżające się tsunami. Istnieje poczucie, że nic nie można zmienić w obrazie, sytuacja jest beznadziejna (jak się wydaje). To dobry znak, że jestem na dobrej drodze. Zaczynam myśleć o opcjach przekształcenia.
Można na przykład zasłonić okno firankami. Rodzice nie widzieliby zagrożenia i umarliby nagle, w stanie szczęścia. Słuchanie własnych uczuć… Przerażające!
.....
