На заснежаны востраў

Оглавление

Анка Упала. На заснежаны востраў

І. Электрычка да Стакгольма

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

43

44

45

46

47

48

49

50

ІІ. На заснежаны востраў

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

43

44

45

46

47

48

49

50

Отрывок из книги

Паміж ранішнім зімовым сонцам і вокнамі цягніка, які вязе мяне ў горад, дзе я нарадзілася, праносіцца гіганцкая, уровень з дрэвамі, срэбная ліса, шырокі хвост паралельна спіне. Кончыкі паўсцінак ззяюць у кантравым святле.

У плацкартным купэ я займаю ніжнюю паліцу, больш тут нікога няма. Абапёршыся на заплечнік і закінуўшы нагу на нагу, сузіраю бег светлавых плямаў за шыбамі.

.....

– Я не ведаю, што Фартун мне на гэта скажа. Усім заўважна, які ён, а яна ўсё адно лічыць, што ён добры.

– Дакладна… У яе не заржавее абвясціць: ”Ты такі добры, Зэйн, а вось Тунтэматон сказала мне пільнавацца з табой!”

.....