Нататкі пра Шэрлака Холмса (зборнік)

Отрывок из книги

– Баюся, Ўотсан, мне давядзецца з’ехаць, – сказаў Холмс аднойчы раніцай за сняданкам.

– З’ехаць? Куды?

.....

Мы перайшлі багністае дно і яшчэ прыкладна чвэрць мілі крочылі па сухім цвёрдым торфе. Калі зямля чарговым разам пайшла ўніз, мы зноў натрапілі на сляды. Потым яшчэ раз згубілі іх, каб знайсці наступныя даволі блізка ад Мэйплтана. Першы іх убачыў Холмс, і калі ён паказваў туды, ягоны твар быў азораны трыюмфам. Побач з адбіткам конскага капыта ішоў чалавечы след.

– Раней конь быў адзін! – усклікнуў я.

.....