Wiza do Iranu

Отрывок из книги

Książkę dedykuję mojej ukochanej Mamie, Jadwidze.

Te strony nie powstałyby bez wsparcia mojej żony, Karoliny.

.....

Iranistyka warszawska prowadziła system rocznych egzaminów komisyjnych weryfikujących umiejętność posługiwania się językiem perskim. Przed pierwszym takim egzaminem, w czerwcu 1984 roku wysłano mnie, studenta ledwo pierwszego roku, do Wrocławia, abym sprzedał turbinę do cukrowni w Chorasanie. Pojechałem, bo musiałem, ale strach był nie do opanowania. Kaleczyłem perski, mieszałem go z angielskim, całą drogę w pociągu uczyłem się ze słownika rosyjsko-perskiego, jak po persku są wysłodki buraczane i proces rafinacji cukru. Sprzedałem tę cholerną turbinę, ale jeszcze długo potem dochodziłem do siebie.

Na drugim roku studiów byłem już tłumaczem MSZ (może drugiego planu, ale jednak). Na trzecim – tłumaczyłem wizytę wicepremiera Iranu w Polsce.

.....