Paedagogische Overwegingen

Оглавление

Asscher Eva Wilhelmina. Paedagogische Overwegingen

I IEDER ONS AFGEBAKEND TERREIN *

II HAAR NATUURKINDJE *

III NIET „PREEKEN” *

IV HET RECHT VAN STRAFFEN EN VERMANEN *

V HET STERKEN VAN DEN WIL *

VI EERBIED VOOR DE MEENINGEN VAN ONS KIND *

VII DE JUISTE STRAF *

VIII EEN TOEKOMSTBEELD *

IX DE SINAASAPPELMETHODE VAN JAN LIGTHART *

X HOE DEZE PAEDAGOOG ER OVER DACHT *

XI ONS HUMEUR *

XII DE FABEL *

XIII OPRECHTHEID *

XIV OVERBLUFFEN *

XV VOORZICHTIG INGRIJPEN *

XVI SCHAAMTE IS EEN MACHTIGE HULP TOT VERBETERING *

XVII DE GENOEGENS VOOR HET KIND *

XVIII OP HET KLEINE KIND VALT NIMMER TE REKENEN *

XIX WAT HIELP *

XX TWEE VLIEGEN IN ÉÉN KLAP *

XXI EENTONIGE ARBEID *

XXII GEEN WIJZE REDENEERINGEN *

XXIII DE GEVOELENS VAN HET KIND *

XXIV DE RECHTEN VAN HET KIND *

XXV MUZIEK LEEREN *

XXVI IETS MOETEN DOEN EN IETS WILLEN DOEN *

XXVII DE KUNST VAN BEVELEN *

XXVIII HUN ALTRUÏSME *

XXIX HET KORTE WOORD *

XXX SNOEPEN *

XXXI WAAGHALZERIJ

XXXII DE KLEINE KUNSTENAAR *

XXXIII HET SPRAK VANZELF *

XXXIV LIEFDE *

XXXV EERLIJKHEID *

XXXVI RECHTVAARDIGHEID *

XXXVII ZELFVERBETERING *

XXXVIII EERBIED

XXXIX VEELEISCHENDHEID

XL JALOERSCHHEID

XLI EENKENNIG

XLII DE KLEINE PAEDAGOOG

XLIII WEELDE

XLIV DOORZETTEN

Отрывок из книги

Moeder bazuinde het uit voor elk gewillig oor. Dat mij „de lof harer zotheid” niet bespaard bleef is natuurlijk. Sinds eenige jaren gaf ik den ouderen kinderen pianoles en had gelegenheid op te merken, dat haar onmacht tegenover Pop, Moeder steeds zwaarder ging drukken. Van vele kanten hoorde ik, dat het waarlijk schattige, pientere kindje de schrik was voor allen, die met haar in aanraking kwamen. Suus kende geen gehoorzaamheid. Ze gaf aan elke opwelling gehoor zonder eenige rekening te houden met de gevolgen voor anderen. Ze vernielde wat haar lustte. Pop was, juist geoordeeld, een halve wilde. Als vreemde mocht ik niet ingrijpen. Deze bekrompen liefhebbende Moeder zou het trouwens niet geduld hebben. Met hare roerende liefde verdroeg ze in hoofdzaak alleen de moeite en lasten van haar schat. Ze liet haar zelden aan een ander over.

Toen Mijnheer, zijn reeds dikwijls verworpen plan – om met Mevrouw en de oudere kinderen een reisje door Nederland te doen – eindelijk wilde doorzetten, werd het Moeder bang om het harte voor haar „Natuurkindje”. De bijna driejarige Suus moest dan voor vier weken bij familie gaan logeeren. Terecht vreesde Moeder, dat dit veel verdriet voor Pop zou meebrengen. De ontstemmingen, die het kind bij anderen gewoonlijk teweegbracht waren Moeder maar al te zeer bewust geworden.

.....

Een hartelijke omhelzing tusschen Moeder en dochter was de kroon op mijn leering.

Mevrouw X. strafte hem toch streng.

.....