Najprawdziwsza fikcja

Отрывок из книги

Jestem postacią fikcyjną. W pewnym sensie powstałam tu i teraz. Urodziłam się bez bólu, już dorosła, z bagażem doświadczeń moich, choć przeze mnie nieprzeżytych. Istnieję, dysponując wspomnieniami z własnego niebytu. Ból za to pewnie zrodzi się później wraz z kreowaniem przyszłości. Moją osobowość, z góry narzuconą przeszłość i czekającą mnie przyszłość, dokładnie poznam wkrótce, chociaż muszę przyznać, iż już dostrzegam pewne symptomy mojego charakteru, bo bardzo denerwuje mnie fakt braku wpływu na to, kim w tej chwili jestem. Postaram się jednak o to zawalczyć, odnaleźć w sobie tyle siły, aby nie poddawać się schematom i pomimo braku kodu genetycznego i prawdziwego dokumentu tożsamości, stać się kimś, a dokładniej – stać się sobą. Nie wiem jeszcze, czy, upraszczając, jestem dobra czy zła. W zasadzie jest mi wszystko jedno, gdyż najważniejsze, abym nie była nijaka, bo bycia nudną bym nie zniosła. Chętnie kogoś pokocham, znienawidzę, coś stracę, ale mogę również i zabić, jeśli zajdzie taka potrzeba. Zrobię wszystko, byleby nie być bezbarwna i przezroczysta jak foliowy worek.

Wracając do szczegółów, jestem singielką. Ja pierniczę, ale oryginalne. Dziwne by było, gdybym była matką pięciorga dzieci, bo to w obecnych czasach bardziej niecodzien ne. Mieszkam sama i w dodatku z wyboru. Nie nazywam siebie singielką, ale starą panną. To brzmi oldschoolowo i podoba mi się, tym bardziej że jestem raczej atrakcyjna. Jasne, zależy, co się komu podoba, ale mogłam znacznie gorzej trafić. Jestem średniego wzrostu, średniej budowy ciała, mam średnie piersi, średnie oczy, średnie usta, a takie umiarkowanie jest najbardziej bezpieczne, bo optymalne. Wykształcenie za to mam wyższe. Wolałabym mieć doktorat, ale niestety nie ode mnie to, póki co, zależy. Zobaczymy, może uda się z tym coś jeszcze zrobić. Mam długie, ciemne, kręcone włosy. Trochę szkoda, bo wolałabym być blondynką, ale w razie czego włosy można rozjaśnić. Zawsze lepiej rozjaśnić ciemne niż przyciemniać jasne, bo łatwiej sobie poradzić z odrostami, które jeśli są jaśniejsze od koloru pozostałych włosów, wyglądają łysawo. Zatem póki co mam ciemne włosy i okaże się, czy tak już pozostanie czy też nie. Na razie się nie upieram i nie wiem, na co się ostatecznie zdecyduję. Kobiety już tak mają, niezależnie od ich epistemologii, że tak to ujmę, iż zawsze chciałyby to, czego akurat nie mają. Pewnie dlatego, że jestem brunetką, przyszło mi do głowy, że może i wolałabym być blondynką, pomimo że nawet nie zdążyłam się nacieszyć tym, co zostało mi dane. Jedyne, co mnie nie denerwuje, to mój ateizm i tego absolutnie nie chciałabym zmieniać, ale być może pewne rzeczy są po prostu niereformowalne. Ten pozornie drobny szczegół, troskliwie pielęgnowana cecha, jest nośnikiem wielu informacji o mnie i to z obszaru wielu płaszczyzn, ale może nadinterpretowuję.

.....

– To prawda, odległe bardziej nawet niż mógłbyś sądzić. Dam ci mój numer telefonu i obiecaj, że zadzwonisz. No chyba, że dama twego serca nie pozwala ci się spotykać z obcymi, samotnymi kobietami – rzuciłam prowokująco.

– Ujmijmy to w ten sposób, że bardzo chcę się z tobą spotkać bez względu na okoliczności – odpowiedział, patrząc mi prosto w oczy.

.....