Misja Greyhound

Отрывок из книги

Dziękuję emerytowanemu admirałowi floty marynarki wojennej USA Ralphowi W. Christiemu, niegdyś dowodzącemu okrętami podwodnymi na Pacyfiku Południowo-Zachodnim, oraz komandorowi porucznikowi J.D.P. Hoddapowi, byłemu dowódcy USS Hall.

Wydarzenia opisane w tej książce nigdy się nie rozegrały. W marynarce Stanów Zjednoczonych służy tak wielu oficerów, podoficerów i marynarzy, że niepodobna wykluczyć, iż któryś z nich napotka swoje nazwisko na dalszych stronach. Autor nie zamierzał jednak mówić o jakichkolwiek rzeczywistych osobach — żywych czy martwych.

.....

Na pomoście ­U-Boota powinni się znajdować oficer i jeden lub dwóch marynarzy. Nawet się nie zorientują, kiedy pocisk wyleci na nich z mroku; w jednej chwili żywi, już w następnej będą martwi, w ogóle nie wiedząc, co się stało. Niżej, w centrali okrętu, zaskoczeni Niemcy będą umierali wskutek odniesionych ran, przez wstrząs ciskani na grodzie. W innych pomieszczeniach załoga usłyszy grzmot, przerażona zadygocze wraz z całym okrętem, i przez tych kilka ostatnich sekund przed śmiercią z grozą będzie patrzyć na walący się na nich żywioł, podczas gdy okręt będzie tonął, wyrzucając wielkie bąble powietrza, wypychane przez wciskającą się do środka wodę.

— Odległość jeden, siedem, zero, zero, zero. Namiar stały: zero, dziewięć, cztery.

.....