Woody Allen. Biografia

Отрывок из книги

Spis treści

Karta tytułowa

.....

Zdaniem biografa Kael, Briana Kellowa, uważała ona, że mimo przytyków pod adresem National Rifle Association of America (Krajowe Stowarzyszenie Strzeleckie) i administracji Nixona w Śpiochu oraz popularności wśród młodych ludzi, Allen „nie był ani trochę wywrotowcem. Wręcz przeciwnie: był zanadto odmieńcem, aby stać się prawdziwym bohaterem ruchu młodzieżowego, poza tym odczuwał głęboką i pełną uwielbienia nostalgię za tradycyjną popkulturą”. Allen zetknął się z Kael na gruncie towarzyskim podczas zdjęć w Kalifornii i korespondował z nią. Wysłał jej scenariusz Wszystkiego, co chcielibyście wiedzieć o seksie, ale baliście się zapytać z prośbą o sugestie i krytyczne uwagi. „Nie bał się z nią nie zgodzić” – napisał Kellow, i niestrudzenie podtrzymywał znajomość. „Wiedział też, że [Kael] zawsze wysłucha go ze zrozumieniem, ilekroć [Allen] poskarży jej się na upokorzenia, jakich doświadczają utalentowani reżyserzy w Hollywood, tak jak latem 1973 roku, kiedy w liście do niej opisał dławiące Fabrykę Snów twórcze bankructwo”.

Kael, Żydówka, z początku polubiła Allena i Streisand, bo jako żydowscy aktorzy oboje byli zabawni i rubaszni. (Podobał jej się też Dustin Hoffman). Naskoczyła na Allena, kiedy ten okazał pewność siebie, zasymilował się i związał z szyksą. Podobny stosunek miała do roli Hoffmana w Absolwencie. Jeszcze w latach osiemdziesiątych niemiłosiernie krytykowała Allena za portretowanie Żydów jako klaunów i szaleńców, przywołując scenę, w której bohater Annie Hall podczas posiłku z rodziną Annie przeżywa retrospekcję i wraca wspomnieniami do własnej, żydowskiej familii. Kael, jak zwykle, wykazała się przenikliwością. Allen poszedł jednak o krok dalej i odtworzył tę scenę – pokazującą postaci z teraźniejszości wkraczające do przeszłości – dziewięć lat później w Zbrodniach i wykroczeniach, w których sportretował poważną i prawdziwą rodzinę żydowską. Allen, żarliwy ateista – od swoich najwcześniejszych dzieł podnosił bunt przeciwko judaizmowi – potrafił pokazać ortodoksyjną żydowską rodzinę z szacunkiem i wręcz żalem, że nie potrafi dzielić z nią optymistycznej wiary w istnienie żywego i pełnego współczucia Boga.

.....