Achter de muur

Mijn leven veranderde doordat mijn moeder een chronische depressie had. Ze veranderde van mijn beste vriendin naar mijn grootste verschrikking. Ik had nooit kunnen denken dat ik zo met mezelf in de knoop kon liggen. Ik trok een muur om me heen op en duwde iedereen van me af. Ik zag door de bomen het bos niet meer. In mijn ogen moest ik alles alleen doen. Ik ging eraan onderdoor. Het besef dat er mensen waren die voor me klaarstonden, was volledig weg. Dat ik het ooit te boven zou komen, leek een onhaalbaar iets. Soms is er geen andere weg dan professionele begeleiding. Kunnen toegeven aan iemand dat je het moeilijk hebt, is vaak een grote stap. Jezelf volledig openstellen naar iemand die je niet kent, is al een overwinning op zich.