Zadry

Отрывок из книги

Spis treści

Karta tytułowa

.....

Uderzająca cisza. Do uszu dolatywały jedynie dźwięki natury. Wielki kontrast z tym, jak zapamiętałem to miejsce, kiedy obora, owczarnia i stajnie były pełne zwierząt, między zabudowaniami kręcili się ludzie, w warsztatach naprawiano sprzęt, który, jeśli się nie zepsuł po całodziennej pracy w polu, najpierw myto pod hydrantem, a następnie parkowano na podwórzu, ciasno, traktor przy traktorze, kombajn przy kombajnie. Pracownicy biurowi zapisywali w opasłych kartotekach, w odpowiednich rubrykach, dzienne udoje, wypełniali dzienniki pracy, notowali zużycie paliwa i oleju, nawozów, zamawiali części zamienne i obliczali, ile komu zostało z wypłaty. Kuchnia gotowała i wydawała obiady dla całej załogi. Zewsząd dolatywały śmiechy, wybuchały kłótnie, głośno pracowały maszyny… Dzisiaj plac porastały wysokie po pas chwasty, a wiekowe, ustawione w podkowę zabudowania z pruskiej cegły ziały pustką; po owczarni pozostał jedynie przezierający w szparach pomiędzy zielskiem, bielony wapnem kamienny fundament; boczne skrzydła czteropiętrowego spichlerza, nad którego wejściem zachowała się data 1874, zniknęły bez śladu. Solidne z pozoru budynki zaczynał nadgryzać ząb czasu, w wielu miejscach pojawiały się spękania, tu i ówdzie smętnie zwisały oberwane rynny, przez dziury w spadzistych dachach, pokrytych resztkami dachówki lub eternitem, widać było nadgniłe obelkowania. Pięć lat wystarczyło, żeby zamienić folwark w ruinę. A może proces rozkładu rozpoczął się już wcześniej, w schyłkowym PGR-ze? Przecież i za moich czasów nic nie funkcjonowało tu prawidłowo: każdy doił gospodarstwo, jak tylko mógł, ekonomii nie było w tym żadnej i gdyby nie strumień pieniędzy z państwowej kasy, upadłoby w pięć minut, ale trwało, bo taka była wola polityczna; a kiedy jej zabrakło… Ruina.

O czasach dawnej świetności przypominały już tylko nieco poblakłe różnokolorowe tabliczki przytwierdzone przy wejściu, na murze obory. Jak dawniej, można było się z nich dowiedzieć, że:

.....