Nagła zmiana planu

Отрывок из книги

Piaskiem po oczach

Kiedy kończysz dwadzieścia siedem lat, wkraczasz w dziwny wiek, gdy wydaje ci się, że młodość przemija. Przestajesz myśleć o sobie „dziewczyna” i coraz częściej w myślach nazywasz się „kobietą”. Gdzieś tam, już całkiem blisko, majaczy ta psychologiczna granica wieku, po przekroczeniu której czeka cię tylko równia pochyła, nieuchronne staczanie się w kierunku starości. Tak przynajmniej było w moim przypadku. Jako dwudziestosiedmioletnia kobieta, już nie dziewczyna, myślałam, że w życiu nic więcej mnie nie czeka.

.....

Odłożywszy lusterko, wzięłam do ręki telefon i zrobiłam sobie kilka zdjęć. Wybrałam najlepsze i zmieniłam zdjęcie profilowe na Facebooku. Nowa ja, nowe życie, także wirtualne. Po chwili namysłu zmieniłam też status na „wolna”. To jednak mniej upokarzające niż „rozwódka”. Lajki spływały szybko, ale nie tak szybko, jak łzy po moich policzkach. Coś we mnie pękło. Zostałam sama. Ze świetną fryzurą, ale jednak sama. W mieście, do którego miałam stosunek co najwyżej obojętny. Bez miłości mojego życia. Co ma tutaj teraz robić taka dziewczyna jak ja? Czy znajdę jeszcze miłość? Czy mimo złego doświadczenia będę jeszcze potrafiła komuś zaufać?

Łzy wreszcie obeschły, a powieki spuchły i piekły. Czułam się, jakby ktoś rzucił mi piaskiem prosto w oczy. Tak właśnie czuje się dziewczyna, kiedy nagle wali się jej świat. Jakby dostała piaskiem po oczach.

.....