Tako rzecze Zaratustra to najsłynniejszy utwór prozatorski autorstaw Fryderyka Nietzschego. Dzieło jest jednocześnie traktatem filozoficznym, a także teologicznym – to w nim Nietzsche głosi śmierć Boga, wolę mocy, wieczny powrót.Przedstawia w nim także swoją koncepcję nadczłowieka – głosi jego rychłe nadejście – wypowiada się na temat kondycji ludzkiej i upadku kultury zachodniej, a zwłaszcza chrześcijańskiej. Swoje refleksje wkłada w usta perskiego mnicha, Zaratustry, który po doświadczeniu przemiany, a także długiej kontemplacji w samotności, idzie do ludzi, by głosić otrzymany dar.Fryderdyk Nietzsche był niemieckim filozofem, którego działalność przypadła na drugą połowę XIX wieku. Głosił tak zwaną filozofię życia, przedstawił wiele koncepcji myślowych związanych z ludzką moralnością oraz negatywnym stosunkiem do cywilizacji zachodniej i kultury chrześcijańskiej. Był jednym z najbardziej kontrowersyjnych filozofów w historii, zwłaszcza po wykorzystaniu jego myśli przez ugrupowania nazistowskie. Dzieło życia Nietzschego, Tako rzecze Zaratustra, było wydawane w latach 1883–1885.
Оглавление
Фридрих Вильгельм Ницше. Tako rzecze Zaratustra
Przedmowa Zaratustry. O nadczłowieku i ostatnim człowieku
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
Mowy Zaratustry
O trzech przemianach
O kazalnicach cnoty
O zaświatowcach
O wzgardzicielach ciała
O radości i namiętnościach
O bladym przestępcy
O czytaniu i pisaniu
O drzewie na wzgórzu
O kaznodziejach śmierci
O wojnie i o ludzie wojennym
O nowym bożku
O muchach na rynku
O czystocie
O przyjacielu
O tysiącu i jednym celu
O miłości bliźniego
O drogach twórcy
O starej i młodej kobiecie
O ukąszeniu żmii
O dziecku i o małżeństwie
O wolnej śmierci
O cnocie darzącej
1
2
3
Część druga
Dziecię ze zwierciadłem
Na wyspach szczęśliwości
O litościwych
O kapłanach
O cnotliwych
O hołocie
O tarantulach
O sławnych mędrcach
Pieśń po nocy
Pieśń taneczna
Pieśń grobowa
O przezwyciężeniu samego siebie
O ludziach wzniosłych
Z krainy oświaty
O niepokalanym poznaniu
O uczonych
O poetach
O wielkich zdarzeniach
Wróżbiarz
O wyzwoleniu
O roztropności ludzkiej
W najcichszą godzinę
Część trzecia
Pielgrzym
O widmie i zagadce
1
2
O szczęśliwości wbrew woli
Przed wschodem słońca
O cnocie zmniejszającej
1
2
3
Na górze oliwnej
O mijaniu
O odszczepieńcach
1
2
Powrót
O trzech złach
1
2
O duchu ciężkości
1
2
O starych i nowych tablicach
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
3O
Powracający do zdrowia
1
2
O wielkiej tęsknicy
Druga pieśń taneczna
1
2
3
Siedem pieczęci (czyli: Pieśń na „tak” i „amen”)
1
2
3
4
5
6
7
Częśc czwarta i ostatnia
Obiata miodowa
Wołanie na ratunek
Rozmowa z królami
1
2
Pijawka
Wiła268
1
2
Wysłużony
Najszpetniejszy człowiek
Dobrowolny żebrak
Cień
W południe
Powitanie
Wieczerza
O człowieku wyższym
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
19
20
Pieśń posępku
1
2
3
O nauce
Wśród cór pustyni
1
2
Przebudzenie
1
2
Święto ośle
1
2
3
Pieśń pijana
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
Znak
Отрывок из книги
Gdy Zaratustra trzydziestu lat dożył, opuścił kraj swój i jezioro ojczyste i poszedł w góry. Tu radował się duchowi swemu i samotności swej, a dziesięć lat tak żyjąc, nie umęczył się nimi. Wreszcie przemieniło się serce jego, – i pewnego zaranku1 wstawszy wraz z jutrznią, wystąpił przed słońce i tak rzekł do niego:
– Światłości ty olbrzymia! czymże byłoby twe szczęście, gdybyś nie miała tych, komu jaśniejesz?
.....
Roi się rynek od uroczystych szarlatanów, a lud chełpi się wielkimi ludźmi swymi: oni są dlań panami godziny.
Lecz godzina nagli ich, naglą przeto i ciebie. I ciebie nagabują75 o twe „tak” lub „nie”. Biada, jeśli zechcesz między „za” i „przeciw” wcisnąć swój stołek.
