Maigret ma skrupuły

Отрывок из книги

Georges Simenon

Taka sytuacja zdarza się przy Quai des Orfevres raz, najwyżej dwa w ciągu roku i trwa tak krótko, że łatwo ją przeoczyć: po gorączkowym okresie, kiedy sprawy spadają na ludzi jedna za drugą, o ile nie po trzy-cztery jednocześnie, zmuszając do stawania na głowie cały personel i doprowadzając do tego, że inspektorzy z braku snu chodzą jak błędni i ledwie widzą, nagle nastaje kompletny spokój, chciałoby się powiedzieć — wytwarza się pustka, i tylko czasem dzwonek telefonu przerywa ten stan, by na krótką chwilę skupić uwagę na czymś banalnym i błahym.

.....

— Chyba się pogubiłem. Nie przyszedłem tu przecież opowiadać panu o kolejkach elektrycznych i zdaję sobie sprawę, że marnuję pański czas. Wydaje mi się jednak, że musi się pan o mnie czegoś dowiedzieć. Dodam więc, że mieszkam przy alei Châtillon, nieopodal kościoła Saint-Pierre de Montrouge w XIV dzielnicy i od osiemnastu lat zajmuję to samo mieszkanie. Nie, od dziewiętnastu, a dokładnie — w marcu upłynie dziewiętnaście lat... Jestem żonaty...

Ubolewał, że nie potrafi mówić jaśniej, że musi przedstawić tyle szczegółów. Wyczuwało się, że waży nasuwające mu się myśli, zastanawiając się, czy są istotne, czy też nie i albo je formułuje, albo odrzuca.

.....