Читать книгу Mysi-królik i niedźwiedź - Grimm Jacob - Страница 1

Оглавление

Pewnego razu latem wyszedł niedźwiedź z wilkiem na przechadzkę po lesie. Wtem niedźwiedź usłyszał ładny śpiew jakiegoś ptaka i rzekł:

– Bracie wilku, co to za ptak tak ładnie śpiewa?

– To król ptaków, – odparł wilk – przed nim musimy się korzyć1.

A był to mysikrólik, czyli strzyżyk.

– Jeżeli to król, – rzecze niedźwiedź – to chciałbym obejrzeć jego pałac. Zaprowadź mnie tam.

– To tak nie można, jak ci się zdaje – odparł wilk. – Trzeba zaczekać, aż przyjdzie królowa.

Wkrótce potem przyleciała królowa z królem. Oboje mieli posiłek w dziobach i chcieli nakarmić dzieci. Niedźwiedź byłby chętnie zaraz ich odwiedził, ale wilk schwycił go za ramię i rzekł:

– Nie, musisz poczekać, dopóki pan król i pani królowa nie odlecą.

Przyjrzeli się z uwagą miejscu, na którym tkwiło gniazdo i odeszli. Ale niedźwiedź nie miał spokoju, chciał koniecznie obejrzeć pałac królewski i udał się tam znowu po niejakiej chwili.

Właśnie król i królowa odeszli; zajrzał do gniazda i zobaczył w nim pięcioro czy sześcioro piskląt.

– Czy to pałac królewski? – zawołał niedźwiedź. – Ale to marny pałac – a wy także nie jesteście królewskimi dziećmi, lecz hołotą, tałałajstwem2.

1

korzyć się – okazywać uległość i pokorę. [przypis edytorski]

2

tałałajstwo (przestarz.) – męty społeczne, hołota, motłoch. [przypis edytorski]

Mysi-królik i niedźwiedź

Подняться наверх