In het rijk van Siameezen en Maleiers

Оглавление

Hans Morgenthaler. In het rijk van Siameezen en Maleiers

In het rijk van Siameezen en Maleiers

Inhoudsopgave

MATA HARI

HOLLOEKI, ARIS EN MIJN FAKKELOPTOCHT

TOCHTEN DOOR DEN JUNGLE

WONDEREN UIT DE WOUDDORPEN

IN DE EENZAAMHEID DER OERWOUDEN

“TROPENWEE”

GEWELDENAARSNATUREN

VAN BRUINE EN GELE MENSCHEN

AZIATEN

CHINEESCHE VROUWEN EN MEISJES

HOMO SAPIENS

CHINEESCH DINER

MEH LIENG

I

II

MEH LIENGS MALEISCHE RAADSELS EN LIEDJES

AH TSJAN

BIJ PĒT DEN DORPSKONING

I

II

III

IV

ONG EH

IN HOEY YOT

TSJAOE MO LE

DE TIJGERVAL

OP EEN AVOND,

HET BAD

TIN-SPOELSTERS

VERDORDE ZIELEN

KLEEREN

TOONEEL

EENVOUDIGE WERELDEN

TSJE ARIS

NOE KIANG

TOEAN, MAKAN! ETEN, HEER!

DE MAAN KOMT OP

NOE KIANG

MELAJOE!

KERSTMIS IN DEN JUNGLE

GESPREK

UIT DE VERTE

DE NACHT BIJ PRIESTER NIANG

Отрывок из книги

Hans Morgenthaler

Gepubliceerd door Good Press, 2022

.....

Urenlang liep ik stoffig en heet achter mijn menschen aan, mij duizendmaal bukkend en kronkelend en mij door het gewar van lianen en boomen heenscheurend en duwend; soms waadden we door beken, dan weer liepen we op smalle oeverstrookjes; boomstammen met allerlei sierlijk gekrulde teekens, voor mij vreemd en onbegrijpelijk en voor hen, die het verstonden de boschtaal zelf met het mes in de schors te snijden, stonden als wegwijzers aan den weg. Ik had toen nog een buitengewone achting voor den speurzin der bruinen en vereerde deze woudbewoners, van wie ik afhankelijk was als een zuigeling van zijn min, tot hun eigen groote verwondering, en ongeveer op de manier zooals een groen broekje een beroemdheid aangaapt. Vaak volgden wij het spoor van olifanten en volgden de groote ovale afdrukken der pooten, die zich als een vreemdsoortige ketting door het bosch slingerden, uren ver; nieuwe sporen kwamen erbij of scheidden zich af, en vaak sloot zich het bladerdak daaroverheen en over ons, zoodat wij zelfs op onze knieën, en gebukt er nauwelijks doorheen konden kruipen.

Eénmaal, toen het olifantenspoor heel duidelijk was, klonk er opeens een ontzettend gestamp en een bende zwarte wilde zwijnen raasde grauw weg.

.....