Zagubieni w Neapolu

Отрывок из книги

Pamięci mojego Ojca

Powieść ta jest dziełem wyobraźni autorki, toteż — z wyjątkiem kilku osób publicznych i dzieł cytowanych dla oddania kontekstu — wszystkie osoby i wydarzenia są całkowicie wymyślone. Jakakolwiek zbieżność nazwisk, podobieństwa fizyczne i zawodowe z istniejącymi osobami są więc zupełnie przypadkowe.

.....

W sirocco była jednak pokrętna przyjemność, w jego czasowej anarchii, w uczuciu niemocy i w jego cieple. Jego obecność pozwalała wreszcie na kolacje na świeżym powietrzu. Wiatr, który powoli nabierał sił nad Afryką, zwiastował nadejście lata, a ja chciałam teraz bardziej niż kiedykolwiek tej długiej i przyjaznej pory roku. Była to chęć, która wraz z wiadomością Sonii zmieniła się w pragnienie, wypełniające moje wnętrzności głuchym bólem. Usłyszałam, jak coś szepce mi do ucha. To był wiatr. Pośpiesz się, mówił.

— Zdecydowałam się, dziś z nim porozmawiam.

.....