1 ci Dünya Savaşının Kısa Tarihi Birinci dünya savaşına, ”tüm savaşları bitirecek savaş” denmişti. Öyle olmadı. Meseleye bu açıdan bakıp , sebeplerini, reaksiyonları ve dünyanın en yüksek orandaki kurbanları olan kayıp canları irdelememiz gerekiyor. Her zaman, büyük savaşlarda kurban olan canları duyarız, lakin, 1ci Dünya Savaşının hikayesini eni konu tartışmamız, İkinci Dünya Savaşına zemin hazırlayan durumların da açığa çıkmasını sağlayacaktır. Eğer 1ci Dünya Savaşı tam teslimiyetle bitmiş olsaydı, 2ci Dünya Savaşı gerçekleşmeyecekti. Almanların çoğu, örneğin Keiser, teslim olarak ülkesine ihanet etti. Neden teslim oldu? Almanya nasıl bir problemin içerisindeydi. Savaş taze kan peşinde olduğundan ve insanlık da buna su taşıma heveslisi olduğundan, barış adına bedel ödemek gerektiği unutulmamalıdır.
Оглавление
History Nerds. 1.ci Dünya Savaşı
İçindekiler Tablosu
Bölüm 1. Sahneyi savaşa hazırlama: Arka Planı
1.1 – Güçler Savaşı
2.2 – Özgürlük Çığlığı
Bölüm IIIBüyük Savaş Başlıyor3.1 –Ultimatom
3.2 – Savaşa Sürüklenme
3.3 – Sırbistan Harekatı
Bölüm IVBatı Cephesi. 4.1 – Yürürlüğe konulan Schlieffen Planı
4.2 – Savaşın Şiddeti
4.3 – Yıkım büyüyor: Verdun Muharebesi
Chapter V. Dağlarda: Italya Cephesi
Bölüm VIHarekatlar Savaşı: Doğu Cephesi. 6.1 – Uyuyan Ayı Uyanıyor
6.2 – Tablo Değişiyor
6.3 – Brusilov Adım Atıyor
Bölüm VII. Savaşın Öncü Teknolojileri
7.1 – Uçakların Yükselişi
7.2 –Zırhlı Şövalyeler: Tanklar
Bölüm VIIIMevzi Savaşı ve Zaiyat Savaşı
Bölüm IX. Pasifik ve Asya – Donanma Üstünlüğü İçin Mücadele
9.1 – Üstünlük Sağlama
Bölüm X. Afrika Aslanını Yenme: Afrika Akınları. 10.1 – Karmaşık bir koloni Yapısı
10.2 – Aslan Direnmeye Devam Ediyor
Bölüm XI. Büyük Savaşta Osmanlı İmparatorluğu
Bölüm XII. Tahrik Eden Anlaşmazlık: Birleşik Devletler Savaşa Girer
12.1 – Batı Cephesinde Revizyon
Bölüm XIIIKırılma Noktası: Ateşkesler ve Tavizler
Bölüm XIV. Bitmekten Çok Uzak: Birinci Dünya Savaşının Sonrası. 14.1 – Kriz Her Yerde
14.2 – Özgürlüğün Acı Tadı
Bölüm XV. Zayiatlar
Sonuç
Отрывок из книги
Bir yazar ve bir tarihçi için en büyük zorluk, böylesine geniş kapsamlı ve önemli bir konudan alnının akıyla çıkmaktır. Günümüzü, yani bir asır sonrasını düşündüğümüzde, Birinci Dünya Savaşı son derece detaylı araştırılabilir ve her yönüyle keşfedilebilir. Fakat bunu yazmaya kalkışınca ve Dünya tarihinin bu en acımasız döneminin resmini yansıtmaya karar verince, en büyük engelle karşılaşıyorsunuz: hatta daha ilk kelimeye başlamadan. Problem şuradan kaynaklanıyor: İlk gerçek Dünya Savaşını ve bu depremin çelişkilerini adil bir şekilde nasıl resimleyeceksin? Bu global çatışmanın girdabında kaybolan milyonlarca hayatı nasıl tarafsızca resmedeceksin ve bunu yaparken de, bu kitapta, dünyanın pek çok savaş yıkığı köşesinde sonsuza kadar kaybolmuş hayatlara saygıda kusur etmeyeceksin.
Bir yazar ve tutkulu bir tarihçi olarak, bu zorluğu kendime rehber edindim-hatta bu kitabı yazmaya başlamadan önce. Birinci Dünya Savaşı vizyonunu gelecek nesillere hakkıyla taşımak için bunun anlaşılması, bilinmesi ve hatırlanması gerekmektedir. Çünkü savaşın sonu zafer de olsa, kurban vermeden ve başarısızlıklarla karşılaşılmadan bu gerçekleşemez. Söz konusu bu olunca, bu çalışma dünyayı saran bu global savaşın tüm yönlerini yansıtma gayretinde olacaktır. Batı cephelerinin siperlerinden, Balkan Cephesinde göğüs göğse savaşlara kadar bir tarama yapmak ve kurban olan insanları anmak gerekmektedir. Bu geniş kapsamlı konuyla boğuşurken, bir başka kritik konu daha var ki; mutlaka ele alınması gerekir. Bu konu diyalogdur. Bugün, bir asırdan fazla süre önce gerçekleşmiş olan global bir savaşı her yönüyle ele almamız, nedenlerini ve modern, çağdaş dünyaya etkilerini incelememiz gerekmektedir. Bu Büyük Savaş, dönemin tarihçilerince açıklandı ve tartışıldı. Ve bugün, onların birikmiş çalışmalarında ve tarih literatürü boyunca seçkin bir kaynak oluşturmuştur.
.....
19 cu yüzyılın sonlarında başlayıp, 20 ci yüzyıla taşınan Alman-Büyük Britanya düşmanlığı iyice derinleşmeye başlamıştı. Avrupa’nın liderliğini alma yarışı ve buna eklenen ikili ilişkiler bu iki güç arasında silahlanma savaşına sebep oldu. Bu silahlanma yarışı sonrasında deniz kuvvetlerine odaklandı: 1897 de Alman Amiral Alfred Von Tirpitz, Anglo-Alman yarışını başlattı. Amacı Britanya’ya meydan okuyacak güçlü bir deniz kuvvetleri oluşturmak ve onu diplomatic tavize zorlamaktı. Fakat gerçekte, Almanya Bahriyesi, “donanma varlığı” olarak kalabildi yani sadece limanda işlev görebilecekti ve ancak limandan çıkmadan kontrolü elinde tutabilecekti. Gerçek şu idi ki, bir çatışmada donanmanın bu şekilde zafer kazanması imkansızdı.
Kayzer 2 ci Wilhelm’in donanma sekreteri Tirpitz, Büyük Briranya’ya karşı politik üstünlük sağlamanın tek yolunun donanma üstünlüğü olduğu konusunda ikna olmuştu ve Almanya’nın deniz aşırı yayılması ve donanma gücü konusunda son derece ateşliydi . Kayzer, Triptz’in planını onayladı ve yürürlüğe koydu.
