To nie jest hip-hop. Rozmowy II

Отрывок из книги

Pisząc pod koniec kwietnia 2018 roku wstęp do pierwszej części „To nie jest hip-hop. Rozmowy”, nie zakładałem, że nieco ponad rok później będę pisał wstęp do części drugiej. Nie zakładałem, że w ogóle kiedykolwiek będę go pisał.

Nie chcę popadać w ckliwe tony i powtarzać utartych formułek, że „kto by się mógł spodziewać” albo że „nigdy w życiu bym nie przypuszczał”, ale prawda jest taka, że zeszłoroczna premiera była do pewnego stopnia eksperymentem. Wydając pierwszą tego rodzaju publikację na polskim rynku, nie mogłem mieć pewności, w którą stronę to pójdzie. Brałem pod uwagę dwa wyjścia: albo hit, albo kit. Nie widziałem niczego pośrodku.

.....

Praca w studiu nie składa się jednak wyłącznie z magicznych momentów. Jak dostaję chujowy numer do miksu i muszę go w kółko słuchać, czuję się, jakbym był poddawany torturom. I ja, i Deszczu miewamy po takich sesjach migreny – serio. Czasem muszę dużo kleić i szyć. Artyści bywają aroganccy i nie chce im się poprawiać, bo „słuchacz i tak tego nie wyłapie”. Ciekawe więc, czemu Beyoncé nie nagrywa w szafie na bitach za stówkę, co?… Fajne piosenki i dobry warsztat zawsze zostaną docenione. O dziwo, nigdy nie dostałem migreny, pracując nad świetnym kawałkiem (śmiech). Gdy mam na warsztacie coś wartościowego, to nawet dwunastogodzinne sesje mnie nie męczą, bo jestem pozytywnie nakręcony. Kawa jest wtedy zbędna.

W jednym z wywiadów podzieliłeś się pewną refleksją, która była wyrazem frustracji: „Od nas, producentów, z reguły się czegoś wymaga, a daje się bardzo mało do wniesienia czegoś od siebie”.

.....