Ronin 4 - Pazur

Отрывок из книги

Gałęzie uderzały go w głowę i ręce raniąc je do krwi. Pęd odbierał oddech. Daigoro galopował najszybciej jak potrafił. Z drzew za ich plecami dochodziły ledwo słyszalne dźwięki. Dźwięki, które wydawały ciemne postacie podążające za nimi. Istoty te przeskakiwały z drzewa na drzewo z niesamowitą lekkością.

Ronin nie wiedział, czego one chcą. Jednak czuł, że nie mają dobrych zamiarów. Nie powiedział ani słowa, odkąd się pojawiły. Po prostu zjawiły się znikąd. Od czasu do czasu do przelatywały obok shurikeny-gwiazdki do ciskania i wbijały się w drzewa blisko głowy konia, Daigoro wtedy natychmiast zmieniał kierunek.

.....

–Spokojnie stary druhu, spokojnie! Poklepał konia. -Potrzebuję twojej pomocy jeszcze jeden raz, potem będziemy mogli się zatrzymać-szepnął.

Daigoro sprawiał wrażenie, jakby go zrozumiał. Zauważył, że jego ciało odprężyło się, był gotowy na rozkazy. Ronin wiedział, że mają tylko sekundy, może nawet jeszcze mniej. Chwycił lewą ręką grzywę konia.

.....