Pomówmy szczerze

Отрывок из книги

Spis treści

Karta tytułowa

.....

A więc zapomniał. Ale ja pamiętam. Bo widzi pan, ja wszystko świetnie pamiętam.

Proszę posłuchać, według mnie to nie powinno nikogo obchodzić. Naprawdę tak uważam. Nie jestem osobą publiczną, chcę mieć prywatne życie. I nie mam nic do powiedzenia. Dzisiaj, gdziekolwiek się obrócić, czyha ktoś gotowy wylać nam na głowę dzieje swojego życia ze wszystkimi szczegółami. Wystarczy otworzyć gazetę, a już jakby rozlegał się wrzask: „Wejdźcie z Butami w Moje Życie”. Gdy się włączy telewizor, w co drugim programie można obejrzeć kobiety lub mężczyzn rozwodzących się nad swoimi problemami: nad tym, że się rozwiedli, że są nieślubnymi dziećmi, że ich wykorzystano seksualnie; że chorują, padli ofiarami alkoholizmu, narkomanii, bankructwa, raka czy amputacji. Wyznają, że od lat uczęszczają na psychoterapię. Że on przeszedł wazektomię, ona – mastektomię, a on lub ona – appendektomię. I po co oni to robią? Patrzcie na Mnie. Słuchajcie Mnie. Czemu, zamiast przeżywać swoje życie, czują przymus, by o nim opowiadać?

.....