Czy jest ktoś, kto cię kocha?

Outsiderzy, alkoholicy, wyłudzacze, kolekcjonerzy cudzych żyć,  nieznośni sąsiedzi, niespełnieni kochankowie – to właśnie oni zaludniają  rzeczywistość Kalina Terzijskiego. Obyczajowy obrazek sąsiaduje tu z  przełamanym przekorną puentą symbolizmem, przed melancholią i powagą  życia chronią zaś ironia i zgryźliwy humor.

Bohaterowie „Czy jest ktoś, kto cię kocha” przypominają nas samych  tak bardzo, że być może lektura jest tylko złudzeniem i to my sami  odgrywamy w opowiadaniach sofijskiego pisarza główne role. Bo przecież  „nie radzimy sobie szczególnie dobrze” i do złudzenia przypominamy  Antona K., który mógłby bez trudu zamienić się miejscami z Kafkowskim  Józefem, gdyby tylko sławniejszego K(olegę) wzięły w obroty i  przemieliły tryby codzienności. Ale jest u Terzijskiego tęsknota za  miłością, jej fizyczna wręcz potrzeba, która nawet w chwilach cynizmu  przebija na wierzch i przynosi nadzieję.