Դավիթ Բեկ

Оглавление

იაკობ ცურტაველი. Դավիթ Բեկ

ԱՌԱՋԻՆ ԳԻՐՔ

Ա

Բ

Գ

Դ

Ե

Զ

Է

Ը

Թ

Ժ

ԺԱ

ԺԲ

ԺԳ

ժԴ

ԵՐԿՐՈՐԴ ԳԻՐՔ

Ա

Բ

Գ

Դ

Ե

Զ

Է

Ը

Թ

Ժ

ԺԱ

ԺԲ

ԺԳ

ԺԴ

ԺԵ

ԺԶ

ԺԷ

ԵՐՐՈՐԴ ԳԻՐՔ

Ա

Բ

Զ

Գ

Դ

Ե

Է

Ը

Թ

Ժ

ԺԱ

ԺԲ

ԺԳ

ԺԴ

ԺԵ

ԺԶ

ԺԷ

ԺԸ

ԺԹ

Ի

ԻԱ

ԻԲ

ԻԳ

ԻԴ

ԻԵ

ԻԶ

ԻԷ

ԻԸ

ԻԹ

Լ

ԼԱ

ԼԲ

ԼԳ

ԼԴ

ԼԵ

ՎԵՐՋԱԲԱՆ

Отрывок из книги

Մինչև 1722 թվականը, այսինքն մինչև Դավիթ բեկի հայտնվելը, հայոց մելիքները տակավին պահպանել էին իրանց նշանակությունը: Նրանք ունեին սեփական ամրոցներ, ժառանգաբար իշխում էին ժողովրդի մի որոշյալ մասի վրա, կապում էին դաշնագրություններ երբեմն պարսից, երբեմն թյուրքաց ներկայացուցիչների հետ, մասնակցում էին նրանց պատերազմներին, և որպես մի տեսակ վասալական իշխաններ, մի մասնավոր հարկ էին վճարում այն պետություններին, որոնք փոփոխակի կերպով տիրում էին Հայաստանին:

Սյունյաց աշխարհը (Ղարաբաղը) պետք է առաջինը համարել, ուր մելիքները մինչև ռուսաց տիրապետության ժամանակը (1813 ամ.) պահպանեցին իրանց գոյությունը: Այդ առանց պատճառի չէր: Երկրի բնական դիրքը` լեռները և անտառները նպաստում էին ժողովրդի մեջ վաղեմի քաջազնական ոգու պահպանվելուն: Սովորած լինելով թշնամու մշտական հարձակումներին, ժողովուրդը, երբ չէր կարողանում ընդդիմադրել նրան, թողնում էր դաշտերը կամ տափակ երկրները, պատսպարվում էր անմատչելի տեղերում: Լեռնային բնությունը ներշնչում էր բնակիչների մեջ արիություն և հետևապես ձգտումն դեպի ազատություն:

.....

– Եսթեր, ի սեր աստծո, – գոչեց նա ողբալի ձայնով, – ես աղբ կուտեմ, գլուխս քարին կտամ, ես քեզ էլ չեմ ծեծի, ինչ որ ուզես կառնեմ, միշտ յուղ, մեղր, փլավ կուտացնեմ…

Եսթերը այս խոսքերից ուրախացավ և մի գրավիչ ժպտով, որի մեջ արտահայտվում էր և՜ ակնածություն, և՜ շնորհակալություն, մոտեցավ իշխանին, և բռնելով նրա աջը, սեղմեց իր վարդագույն շրթունքի վրա: Կնոջ վարմունքը ամենևին օտարոտի չթվեցավ նրա ամուսնին, որովհետև այս կողմերում սովորություն էր կնիկներին ի նշան հարգանքի համբուրել տղամարդերի ձեռքերը:

.....