Krwawa nić życia i zbrodni Wiktora Zielińskiego

Отрывок из книги

Ludwik Marian Kurnatowski

Poniekąd było to zjawisko całkiem zrozumiałe: przecież brzmiały jeszcze echa działań wojennych, które ojczyznę naszą wywalczyły, jeszcze toczył się spór o granice Polski, więc trudno było wymagać, aby w podobnej chwili interesowano się sensacjami kryminalnymi. A jednak przyznać należy, że sensacje te były pierwszorzędnej jakości: chociażby wymienię tu krwawą bandę Jundasa, bandę Kłaka, bandę Sujaka i Bursy, bandę Góralskich i inne, które nie ograniczały się do pospolitych rabunków, lecz mordowały i masakrowały z niesłychaną krwiożerczością swe ofiary.

.....

Nie mogłem wyjść z podziwu, dlaczego właśnie Zieliński – w gruncie rzeczy bardzo pospolitego gatunku i przeciętny opryszek – wzbudził takie zainteresowanie.

Przecież taki Jundas lub Kłak, jako typy przestępcze, byli stokroć ciekawsi i bardziej interesujący. A no, mówiłem sobie, widać Zieliński posiada specjalny jakiś urok, skoro potrafił zająć sobą umysły ludzkie, gdyż ani w przeszłości, ani w teraźniejszości tego bandyty nie było dosłownie nic takiego, co by go wznosiło ponad poziom przeciętności, a jednak faktem jest, że opryszek ten potrafił wzbudzać kolosalne zainteresowanie swoją osobą.

.....