Оглавление
Лявон Карповіч. Біблейскія гісторыі Старога Запавету, ілюстраваныя паштовымі маркамі. Знаёмства са зьместам Бібліі і яго алюстраваньнем у мастацтве
Біблія і філятэлія
Стварэньне Сьвету і раньняя гісторыя жыцьця Божага народу (5508—1050 да Р.Х.)
Стварэньне Сьвету і страта Раю
Стварэньне Сьвету
Стварэньне чалавека
Рай
Грэх
Вынікі парушэньня Запаведзі Божай
Каін і Авель
Сусьветны патоп і яго наступствы. Ноеў Завет
Патоп
П'яны Ной
Вавілонская вежа
Аўрагамаў Завет. Патрыярхі Абранага народу
Божая місія. Пакліканьне Абрама
Сустрэча Абрама і Мелхісэдэка
Сара і Агар
Гасьціннасьць Абрагама
Драматычнае выпрабаваньне веры
Спрэчка Абрагама з Богам аб Садоме
Рэбэка
Падман
Загадкавы сон Якава
Якаў на службе ў Лавана
Загадкавае змаганьне Якава
Магіла Рахілі
Дванаццаць сыноў Якава
Сымбалі дванаццаці сыноў Якава
Гісторыя Язэпа
Патрыярхі Ізраіля і іх жонкі
Сымболіка пачатку Біблейскай гісторыі
Майсееў Завет – галоўны Завет Бога з Ізраілям
Цудоўнае выратаваньне немаўляці Майсея
Майсей – абаронца пакрыўджаных і слабых
Божае пакліканьне з палаючага куста
«Адпусьці народ Мой…»
Дзесяць бедзтваў
Пасхальная ноч і Выхад зь Егіпту
Цудоўны пераход праз Чырвонае мора
Падарожжа праз пустыню да гары Сінай
Запавет на гары Сінай
Выведнікі ў Ханаане
Пакараньне Карэя, Дафана і Авірона
Медны зьмей
Валаамская асьліца
Сьмерць Майсея
Дабраславенства народу – узнагарода за вернасьць Богу
Сьвята Тыдняў
Уваход у Зямлю Абетаваную
Сьвята Намётаў
«Шма, Ісраэль» – «Слухай, Ізраіль»
Час судзьдзяў
Ізраільскія судзьдзі
Дэвора
Гедэон
«Ефтай Галаадыцянін быў чалавек адважны…»
Самсон
Гісторыя Рут і Наэміні
Старажытная гісторыя жыцьця Божага народу (1050— 440 да Р.Х.)
Пэрыяд адзінага царства (1050 – 940 да Р.Х.)
Самуіл
Саўл – цар Ізраілю
Памазаньне Давіда
Давід і Галіяф
Перасьлед Давіда Саўлам
Сьмерць Саўла
Давідаў Запавет
Псальмы Давіда – сад Боскіх песьняў
Саламон. Мудрасьць Саламона
Суд Саламона
Храм Божы
Саламон і царыца Саўская
Трагедыя Саламона
Кнігі Мудрасьці і Паэзіі
«І прамовіў ён тры тысячы выслоўяў…»
Выслоўі
Песьня песьняў
Эклезіяст – Прапаведнік (Коэлет – Сабранае)
Пакуты нявіннага Ёва
Пэрыяд першага Храму (950—586 да Р.Х.). Судзьдзі і Прарокі
Падзел царстваў
Прарок Ільля – першаадкрывальнік «веяньня ціхага ветру» – духу любові Божай
Прарок Елісей
Прарок Ёна
Канец Ізраільскага царства
Прарок Навум
Кніга Тавіта або шлях да дасканаласьці
Прарокі
Прарок Ісайя
Подзьвіг Юдзіф і… Скарына
Ерамія – Прарок гневу і надзеі
Прарок Езэкііль – «Вартаўнік дома Ізраілевага»
Прарок Данііл – Прарок прадказальнік і тлумач
Абарона Даніілам нявіннай Зузаны
Перамога Данііла над бажаством Бел і драконам
Вавілонскі палон
Вавілон
Над рэкамі Вавілона, там сядзелі і плакалі мы…
Дэклярацыя Незалежнасьці і Аднаўленьне Храма
Вяртаньне з палону
Пэрсыдзкая імпэрыя
Прарок Захарыя – Серпавідзец
Эстэр
Міжзапаветны пэрыяд або 400 гадоў маўчаньня (440 да Р.Х.-30 ад Р.Х.)
Грэцкі пэрыяд (333—165 да Р.Х.)
Аляксандр Македонскі
Селяўкіды (198—165 да Р. Х.)
Пэрыяд незалежнасьці (165—63 да Р.Х.)
Паўстаньне Макавеяў
Рымскі пэрыяд (63 да Р.Х. – 3 ад Р.Х.)
Ірад
Прыход Мэсіі
Пасьляслоўе
Крыніцы
Отрывок из книги
Кнігі Сьвятога Пісаньня, якое складаецца з Старога і Новага Запаветаў, маюць агульную назву «Біблія». Назва паходзіць з грэцкай мовы і азначае ў перакладзе «кніга», якая зьяўляецца найбольш важнай з усіх кніг, проста «Кніга Кніг». Сапраўды, Біблія зьяўляецца адной з найважнейшых кніг у гісторыі сьвету, і не толькі ў сэнсе духоўным, але і літаратурным, гістарычным і сацыяльным. Няма ніякіх сумневаў, што для многіх людзей Біблія зьяўляецца свайго роду жыцьцёвай інструкцыяй, своеасаблівай кнігай псыхалягічнай, філязофскай, унівэрсальнай. Для мільёнаў людзей Біблія была і застаецца крыніцай вечнай ісьціны і мудрасьці, вучыць любіць і дараваць.
Сьвятое пісьмо зьмяшчае праўду пра Бога і праўду пра чалавека і паказвае дзеі чалавецтва праз адносіны з Богам.
.....
Ішлі гады. Абрам і яго жонка старыліся, а дзяцей у іх усё не было. А ў тыя часы існаваў звычай, па якім спадарыня, якая не мае дзяцей, магла даць свайму мужу ў жонкі служанку. Дзіця, народжанае служанкай, станавілася спадчыньнікам гаспадара. У Сары была рабыня Егіпцянка Агар, якую Сара і аддала ў жонкі Абраму. У Бібліі гэта запісана так: «Ён увайшоў да Агары, і яна зачала. А ўбачыўшы, што зачала, яна пачала пагарджаць гаспадыняй сваёй. І сказала Сара Абраму: у крыўдзе маёй ты вінаваты; я аддала служанку маю ва ўтробу тваю; а яна, угледзеўшы, што зачала, пачала пагарджаць мною; Гасподзь хай будзе судзьдзя паміж мною і табою. Абрам сказаў Сары: вось, служанка твая ў тваіх руках; рабі зь ёю, што табе заўгодна. І Сара пачала ўціскаць яе, і тая ўцякла ад яе» (Быцьцё 16:4—6).
На карціне Рубенса «Агар пакідае дом Абрама» на парозе дома сівабароды старац Абрам, побач зь ім Сара, яго жонка. Яна настолькі злая, што гатовая ўдарыць Агар і ўжо занесла руку. Сабака заліваецца брэхам, скаліцца на Агар. Ён відавочна не любіць Агар. Толькі Абрам чамусьці захоўвае спакой. Але пазірае неяк вінавата. Агар сыходзіць. Сыходзіць у нікуды. У невядомасьць.
.....
