Jego dwie żony

Отрывок из книги

Maciej Roman Wierzbiński

„Bardzo dobrana para“ orzekł sakramentalnie chór ciotek, pań kanapowych iinnych rzeczoznawczyń i to unosiło się nad ich głowami niby wróżba szczęścia. Związek ich wydawął się i w istocie musiał wydawać idealnym; skojarzyły go miłość i rozsądek. Uposażonym we wszystkie warunki szczęścia, nowożeńcom uśmiechało się życie.

.....

Przypomniał sobie, że ktoś unosił się nad tern, jak Baudelaire odczuł i odtworzył te smętki świetlanego miasta. Kupił sobie tę książkę i w niedzielę począł ją czytać, za co dostała mu się od żony uwaga:

— Czemu to nie weźmiesz w rękę jakiego dzieła medycznego? — wzdrygnęła nieznacznie ramionami. On zaś milczał, czując, że coś z tej niemej szaroty, z tej tęsknoty eterycznej wlazło mu w zanadrze i pełzało po jego piersi zimnemi mackami zmory.

.....