Siewca Wiatru

Отрывок из книги

Spis treści

Okładka

.....

Wyciągnął rękę, wstrzymując oddech. Drżące palce dotknęły metalu, zacisnęły się na nim. Klucz był zaskakująco ciężki. Nagle Daimon poczuł w dłoni ruch, jakby nie przedmiot trzymał, ale żywe zwierzę, małą jaszczurkę. Niemal w tym samym momencie Klucz rozjarzył się białym blaskiem. Anioł Miecza krzyknął. Targnął nim ból. Frey odruchowo rozwarł palce, lecz nie upuścił artefaktu. Pozwolił mu leżeć na otwartej dłoni, która płonęła, a fale bólu obejmowały szybko całe ramię niby języki ognia liżące suchą szczapę. Zacisnął zęby. Wszystko w nim krzyczało, żeby odrzucić źródło cierpienia, ale wiedział, że nie wolno mu tego zrobić. W końcu biały blask przygasł i znikł zupełnie. Klucz stał się znowu martwym kawałkiem metalu. Na wewnętrznej stronie dłoni anioła ziała ogromna półksiężycowata rana, przypominająca rozdziawione w szyderczym uśmiechu usta. Daimon, pomagając sobie zębami, odpruł od poduszeczki złoty sznurek, którym była obszyta, i zawiesił sobie Klucz na szyi.

Jasne światło słońca na zewnątrz niemal go oślepiło.

.....