Читать книгу Айда атыңды, Сәрсембай - Мағжан Жұмабаев - Страница 1

Айда атыңды, Сәрсембай,

Ағарып алтын таң атпай

                    Шығайық қырға, далаға.

Шу-шу-шу…

Әттең ғана бұл оқу!

                    Келмес едім қалаға.

Қарашы кейін бұрылып:

Таудай болып созылып

                    Қала – бір жатқан дәу пері.

Айналасы – тұман, түн,

Дем алысы – от, түтін,

                    Жарқ-жұрқ етер көздері.

Сөзі у-шу, ың да жың,

Сасық иіс ауыр тым,