Читать книгу Төбет - Мағжан Жұмабаев - Страница 1

Жарықтық Сәрсен ақсақал,

Жуан қарын, тап-тапал

                    Асырады бір төбет.

Тырбиған түрін көрсе де,

Шамасы кемін білсе де,

                    Ойы болды: «Кім білед!..»

Қушық шеке, қайқы бел,

Жуан қарын сызып жер,

                    Тып-тып төбет жүреді.

«Қарны толған өнер!– деп,–

Қолынан бір не келер!» – деп,

                    Мұртынан Сәрсен күледі.