Читать книгу Сәрсембайдың жыры - Мағжан Жұмабаев - Страница 1

Домбырам басы бал қурай,

Басына қонар бозторғай.

Қалампырлы насыбай,

Насыбайды атпасам,

Ауырар менің басым-ай!

Домбырам менің екі ішек,

Күңіренеді еңіреп.

Мен де бірге күңіренем,

Көзіме ыстық жасым кеп.

Ай, албар-ды, албар-ды!

Сәрсембайда зар бар-ды.