Читать книгу Шын сорлы - Мағжан Жұмабаев - Страница 1

Күн суық, қатты аяз, шыдар емес,

Қар борап соққан желмен қылып егес.

Кедейлер үсіп-тоңып, дір қалтырар,

Жылы үйде байлар жатар, уайым жемес.

Түн болып, қара тонын киіп еді,

Қатты жел барлық күшін жиып еді.

Ақтарып астын үст қып, гулеп соғып,

Дөңдегі қарды ойға үйіп еді.

Дүрілдеп сұп-суық жел соққан шақта,