Wartało

Отрывок из книги

Napisana z podziwu dla popkulturystów –

głównie Coelho, Schmitta i Mendozy –

.....

Wtem ulicą pod dworcem przejechał w kłębach dymu zdezelowany poarmijny shl 98. Zwolnił przy nieznajomym, aby kierowca i pasażer mogli się przyjrzeć. Na kilka sekund koła przestały się obracać. Dosiadający motocykla, niczym ogromnej kobyły, bliźniacy w skórzanych pilotkach jednocześnie wycelowali w nowego palce wskazujące. Mignęły w blasku latarni chłopięce łydki wystające z krótkich nogawek. Łysnęły cwane, mądre oczka. Po czym shl dodał gazu. Zaryczał i potrząsając luźnymi wnętrznościami pomknął po kocich łbach w kierunku remizy straży pożarnej, baru Zapraszamy, apteki Iwona i rozległych, ciemnych połaci sadów przy wylotówce z miasta. W oddali motor zjechał na pobocze. Paliło się mocne czerwone światło. Trwało rozjarzone, jak gadzie ślepie. Przez króciutki moment dało się czuć, że mężczyznę w białym kitlu ogarnęło kłębowisko sprzecznych emocji. Wziął w nim górę strach nasz powszedni, jaki ogarnia nocą w obcym mieście. Zwłaszcza małym miasteczku, gdzie wszyscy się znają i motają motki przeciwko przyjezdnym. Nieznajomy walczył z aparatem telefonicznym przymocowanym do ściany dworca. Lub jedynie udawał, żeby się nie bać. Potrącał palcami widełki telefonu. Trzaskały głucho.

– Dasz? – Z ust Jurka Zabawy czuć było wczorajszą cebulę.

.....