Na marne

Отрывок из книги

Kontenery są dwa. Potężne, ze stali w odcieniu ultramaryny, opatrzone logo firmy, która codziennie opróżnia je z zawartości. Uchylane pokrywy skrzypią, gdy próbuje się je otworzyć. Tym razem ustawiono je na sztorc. Dwaj starsi mężczyźni obracają w dłoniach wyłowione przed chwilą warzywa. Widocznie nie spełniają ich oczekiwań, bo wrzucają je z powrotem. Zaglądam do środka – dno jest usłane siatkami z białą rzodkwią, obranymi ziemniakami, pieczarkami, kalarepą, zielskiem w spoconej folii. Widzę też pory, mnóstwo. Korzonki mają czyste, białe części – dorodne, bez skazy. Dlaczego je wyrzucono? Może z powodu zielonych części – równo przyciętych w jednej trzeciej długości (tak się szykuje pory do sprzedaży w dużych sieciach), zmaltretowanych na końcówkach, przesuszonych.

Nadciąga kolejny śmietnikowy nurek. Jest niedziela, pora obiadowa, sklep otworzył się po całodobowej przerwie na świętowanie, więc na parkingu obok zaczyna się ruch.

.....

Wie, bo codziennie ten karton pakuje i wystawia za sklepem, koło śmietnika. Robi zdjęcie i wrzuca na facebookową grupę dla freegan. Towar rozchodzi się w ciągu kwadransa; Marcin ma na tej grupie status superbohatera.

– Dlaczego podjąłeś decyzję o dzieleniu się z ludźmi tym, czego nie sprzedasz?

.....