Праўда ў вочы

Оглавление

Міхась Сліва. Праўда ў вочы

Рабы кахання

Рэцэпт для пахудзення

Год Каня

Праўда ў вочы

Дзень памяцi ахвяр алкагалiзму

Дакладная запiска

Узнагароджанне

Псiхатэрапiя

Нос-вяшчун

Паднявольныя

У кожнай хаце – свая печ

Рабы кахання

Так вось i жывём…

Кругом людзі, людзі, людзі…

Новыя арыенцiры

Дзiўны начальнiк

Шматпрофiльная «спецыялiзацыя»

На гараж

Своечасова паправiўся

Сама сабе гаспадыня

I такое бывае

Каб упэўнiцца

Каштоўны аўтограф

Хто нявыхаваны?

Нешта новае ў медыцыне

Хто на што вучыўся

На свайго – можна

Свой густ

I яе свята

Я – паслухмяная!

Новая назва прафесii

Чый Арцём?

Лячэбная каўбаса

Назiральная

Вызначыў «дыягназ»

Грамы i кiлаграмы

Жартаўнiк

Спадабалася

Чыя бабуля?

Кемлiвая

Арыгiнальнае меню

Ведаюць сваiх рыбакоў

«Гарэтнiк»

Лепш бы не павышалi

Уважлiвая прычына

Знаходлiвы

Сама такая ж

Коратка пра галоўнае

Не тым частавала

Радыкальны спосаб

Несапраўдны Дзед Мароз

«Стратэг»

Вiнаваты канец свету

I хвароба не перашкода

Як пашанцуе

Хоць штосьцI пастаяннае

Усё правiльна

Выбiвае з каляiны

Марыць не шкодна

Ёсць яшчэ iнтарэс

З лёгкай парай!

Вытрымка

Свая радасць

Гульня слоў

Свой тавар добра ведаюць

Дала характарыстыку

Суцешыў

Хлебнае месца

Па чым экзамен?

Каб толькi ехаць

Падабрала ключык

Свой крытэрый адзнакi

Iнтэлiгентнае лякарства

Не супраць

Прырастае раднёй

Свой прагноз

Каб спадабалiся вершы

Дзяўчаты не даюць спакою

На рабоце i дома

Забяру – i дадому

Добрае лякарства

У кулiнарыi

Знаходлiвая

«Арол»

Крэатыўная

Татаў характар

Прозвiшча будзе распаўсюджаным

Дарагое – нясмачнае

Раўнiвы муж

Ёсць прычына непакоiцца

«Вытанчаны камплiмент»

Такi цяпер «стыль»

А ён i так стаiць!

Ёсць асаблiвасцi

Умее толькi кiраваць

Самы зручны аўтамабiль

Жартаўнiкi

I крошачкi падабраў

Зразумеў па-свойму

Свой разлiк

Прадбачлiвыя

Спецыялiст

Перастрахаваўся

Шкадаванне

Супакоiў

Не паспелi памыць

Замяняюць адзiн аднаго

З жонкай не трэба спрачацца

Рыбацкi сакрэт

Важкi аргумент

Сямейная тэрапiя

Дапамогуць вiтамiны!

Сваё можна забруджваць

Што лепш?

Творчы падыход

На калдобiнах лепш

Свой спосаб

Цыганка наваражыла

Як вавёрка ў коле

Не трэба хвалявацца

Кожны разумее сваё

Што значыць дырэктар!

Жончын аргумент

Паспачуваў

Не ўпэўнена

«Шанцуе»

Своеасаблiвы тэст

«Захварэла» машына

Прыгажунi – усе

Сваё – лепшае

«Бусел»

Каб не страцiць месца

Сам сабе кантралёр

Закалiлiся

Адны на дваiх

Час ляцiць

Памяцi прыбавiцца

Каб цешча не вярнулася

Не пазбаўляйце дзяцiнства

Процiўдарны гадзiннiк

Лепш аб прыемным

Прызнак розуму

Таксама не чытаў

Лепш не кратаць

Сваё перш за ўсё

Нерашучы

Калi гасцей кармiць не трэба

Прылаўчыўся

Рабi заказ

Талент трэба падпiтваць

Свайго мужа ведае…

«Шчаслiўчык»

Хоча пакрасавацца

Каб не пакрыўдзiўся

«Фанаты»

Неспрыяльны тыдзень

Для раўнавагi

I родзiчаў прыбаўляецца

Слушная прычына

«Тэатралы»

Падарунак з сюрпрызам

Сваё лякарства

Хоць у чым-небудзь першы…

Пераканаўчы аргумент

Пенсiя вiнавата

Цвiк, якi вылез

Уважлiвыя прычыны

Ведае сябе

Ужо салiдны

Цэлы генерал

Аўтарытэтная заява

Свая методыка

«Сапсавалася» бабуля

Не ўсё страчана

«Старажыл»

Акунуўся з галавой

Каб заўважылi

Падкузьмiла цешча зяця

Отрывок из книги

Аўтар шматлікіх кніг прозы «Усмешка Джаконды», «Прыгожыя караблі», «Запрашаю ўсміхнуцца», «Ход канём», «Сустрэліся кум з кумой», «Віртуальнае каханне», «Радасць жыцця», «Клюква по знакомству», «Жыццё на Парнасе», «…І мора па калена»; кніг для дзяцей «Кот Матрос», «Як кнігі дзяўчынку выхавалі»; зборнікаў літаратуразнаўчых і літаратурна-крытычных артыкулаў і рэцэнзій «Найвышэйшае і светлае» і «Лік, які выратоўвае»; публікацый у калектыўных зборніках, альманахах, часопісах, газетах.

Уганараваны рэспубліканскай літаратурнай прэміяй «Залаты Купідон». Лаўрэат абласных літаратурных прэмій імя К. Тураўскага і А. Капусціна, лаўрэат конкурсу Беларускага саюза журналістаў «Залатое пяро».

.....

Упэўнены, што мяне падтрымаюць тыя, хто сутыкнуўся з гэтай з’явай. За прыкладамі далёка хадзіць не буду. Вось быў у мяне сябрук Мікола, разам са мной працаваў на мэблевай фабрыцы. Абодва мы – хлопцы мяккахарактарныя, спагадлівыя. Калі хто папросіць вынесці пару-другую дошак або брускоў, мы не маглі адмовіць. Ну, а ў канцы змены, як і належыць, па пляшцы-другой віна выпівалі. Карацей кажучы, ніколі не прасыхалі! У рэшце рэшт дабрата наша бокам вылезла: мяне з фабрыкі вытурылі, а Мікола – царства яму нябеснае! – і да пенсіі не дажыў… А ўсё яны, гарэлка ды віно праклятыя, вінаватыя ў гэтым! Мы з Міколам – іх ахвяры!

А вунь мой сусед Валодзька Мармузевіч нават начальнікам канторы быў. Няблага, кажуць, кіраваў, але ж вельмі любіў пасля працоўнага дня зняць стрэс. Але неўзабаве і самога знялі… з пасады, а праз год і наогул яго не стала…

.....