Okultystyczne korzenie światowej rewolucji

Отрывок из книги

Wstęp. Komunizm jako owoc wielowiekowej tradycji ezoterycznej

CZĘŚĆ I. Starożytne i średniowieczne ezoteryczne źródła komunizmu

.....

Nieprzypadkowo Baruch Spinoza, jeden z najsłynniejszych panteistów nowożytnych, był oskarżany o ateizm. Mówił on bowiem, że istnieje tylko przyroda. Samą przyrodę traktował jednak w sposób nieracjonalny, dogmatyczny, religijny, jak później uczyni także Karol Marks, a wraz z nim inni komuniści. Zauważył to choćby Eric Voegelin, który pisał o nowożytnej „gnozie zsekularyzowanej”. Na temat samego Marksa stwierdził: „U początków myśli Marksa znajdujemy duchową chorobę, gnostycki bunt (…) Marks zdawał sobie sprawę, że jest bogiem stwarzającym świat. Nie chciał być stworzeniem. Nie chciał oglądać świata z perspektywy stworzenia, choć przyznawał, że trudno człowiekowi wydostać się z kolein. Odrzucał wielkie pęknięcia, rozdzielenia bytu dostępne doświadczeniu: rozdział pomiędzy człowiekiem i światem, bytem immanentnym i rzeczywistością transcendentną, pomiędzy człowiekiem a Bogiem, podmiotem a przedmiotem, działaniem a kontemplacją, pęknięcia wskazujące na tajemnicę stworzenia. Marks chciał patrzeć na świat z punktu coincidentiae oppositorum, to znaczy z pozycji Boga”7.

Już tych kilka uwag powinno zwrócić naszą uwagę na to, że Karol Marks był nie tylko dzieckiem swojego wieku, ale również dzieckiem kultury europejskiej, czy raczej dzieckiem najgorszych tendencji w niej obecnych. Nasza kultura rozwijała się bowiem dwutorowo. Z jednej strony możemy wyróżnić w niej greckie umiłowanie mądrości i rzymski podziw dla prawa, na którym następnie bazowało chrześcijaństwo, propagując szacunek dla rzeczywistości i Boga, człowieka i społeczeństwa, wolności i własności. Z drugiej strony możemy wskazać w niej elementy tradycji ezoterycznej, która towarzyszyła jej od początku: od czasów greckiej myśli orfickiej, wczesnochrześcijańskiej gnozy, przez prereformacyjne i reformacyjne ruchy ezoteryczne, po Różokrzyż i masonerię. Druga z tychże tradycji była antytezą pierwszej i toczyła z nią bój, a w różnych okresach historii jedna albo druga zdobywała przewagę.

.....