Ray Allen. Za trzy. Moja podróż przez życie i grę, którą kocham

Отрывок из книги

Dylemat. Reżyseruję film według własnego scenariusza, Gra o honor[1], który opowiada o najlepszym koszykarzu w Stanach Zjednoczonych. Zawodnik nazywa się Jesus Shuttlesworth, jest niskim skrzydłowym z liceum imienia Abrahama Lincolna na Coney Island w Brooklynie.

Zauważyłem, że powstało mnóstwo filmów koszykarskich, w których umiejętności zawodników były zbyt słabe, co czyniło całą historię mało wiarygodną. Największym priorytetem było więc dla mnie przydzielenie głównej roli prawdziwemu koszykarzowi, który wyglądałby na tyle młodo, żeby móc zagrać ucznia ostatniej klasy liceum. Dlatego przygotowałem sobie listę kandydatów – koszykarzy z uczelni, którzy mogliby zostać wybrani do NBA, albo zawodników, którzy już grali w NBA.

.....

Tymczasem ja trafiłem do kosza tylko raz i to dopiero w połowie czwartej kwarty po tym, jak spudłowałem pierwsze cztery rzuty. Powiedzmy sobie szczerze: zdarzały mi się lepsze wieczory.

Ale jedno wychodziło mi wciąż nie najgorzej: moja głowa znajdowała się na swoim miejscu i bardzo dobrze wczułem się w mecz. Na początku kariery nie zawsze tak bywało. Muszę przyznać, że podczas pobytów na ławce mojemu umysłowi zdarzało się wędrować w różne strony i zamiast skupiać się na grze i na tym, co dzieje się na parkiecie, zwracałem większą uwagę na ludzi na trybunach – członków mojej rodziny, przyjaciół albo jakichś hałaśliwych kibiców. Pewnie nawet nie zdawałem sobie z tego sprawy. Można to prawdopodobnie zrzucić na młodość i brak doświadczenia. Na szczęście szybko nauczyłem się ignorować próby odwrócenia mojej uwagi i w stu procentach koncentrować na meczu.

.....