Описание книги
Sommige mensen nemen foto's. Anderen kunnen goed verhalen vertellen en die onthouden bovendien. Miez is geen entertainer, geen fotograaf. Eigenlijk kan hij niet zo veel. Tafeltennissen, dat kan hij een beetje. Wat hem bezighoudt en verwondert wil hij delen met wie het maar lezen wil. Volstrekt pretentieloze proza. Het is geen literatuur, je steekt er weinig van op. Je kunt er wel wat mee aansteken. Wat gaat er in hem om als hij kansloos bij de kapper in de stoel zit en geen kant op kan? Slechts waarnemen wat er om hem heen gebeurt. Dan draaien zijn hersenen overuren. Hij ziet dingen die geen mens ziet. Angstaanjagend. Ongemakkelijke en gênante situaties, op de een of andere manier trekt hij ze aan. Zoeken hiernaar is overbodig. Het hele boek is eigenlijk overbodig.