Оглавление
Miguel de Cervantes Saavedra. Don Quichot van La Mancha
Don Quichot van La Mancha
Inhoudsopgave
Hoofdstuk I. Jonker Don Quichot
Hoofdstuk II. Hoe Don Quichot zijn eersten tocht onderneemt
Hoofdstuk III. De ridderslag
Hoofdstuk IV. Waarin braaf gerost en geranseld wordt
Hoofdstuk V. Hoe Don Quichot naar huis kwam en een schildknaap vond
Hoofdstuk VI. Don Quichot en de windmolens
Hoofdstuk VII. Hoe Don Quichot met paardenhoeders twist krijgt en wat hem in de herberg overkomt
Hoofdstuk VIII. Don Quichot en de schapenkudden, met nog andere avonturen
Hoofdstuk IX. De molen
Hoofdstuk X. Hoe Don Quichot eenige ongelukkigen in vrijheid stelt en wat hem verder overkomt
Hoofdstuk XI. Sancho Panza verliest zijn ezel en Don Quichot speelt voor gek
Hoofdstuk XII. Hoe Don Quichot uit het rotsdal bevrijdt wordt
Hoofdstuk XIII. Don Quichot velt eenige reuzen en wordt naar huis gebracht
Hoofdstuk XIV. Hoe Don Quichot tot een nieuwen tocht wordt bewogen
Hoofdstuk XV. Don Quichot zoekt zijne hooge gebiederes Dulcinea van Toboso op
Hoofdstuk XVI. De kar des doods en de ridder met de spiegels
Hoofdstuk XVII. Het avontuur met de leeuwen en andere wonderlijke geschiedenissen
Hoofdstuk XVIII. De betooverde boot en de schoone jageres
Hoofdstuk XIX. Wat ridder en schildknaap op het slot al beleven
Hoofdstuk XX. Het avontuur met het houten paard
Hoofdstuk XXI. Sancho Panza op het eiland Barataria
Hoofdstuk XXII. Het stadhouderschap neemt een einde
Hoofdstuk XXIII. Don Quichot verlaat het kasteel van den hertog en komt te Barcelona
Hoofdstuk XXIV. Don Quichots tehuiskomst en dood
Отрывок из книги
Miguel de Cervantes Saavedra
Gepubliceerd door Good Press, 2022
.....
“Nu, o Dulcinea, koninginne van mijn hart, nu is het tijd, dat gij uwe oogen op mij richt en ziet, welk vreeselijk en schrikbarend avontuur ik hier te bestaan heb.”
De dreigende gebaren, waarmede Don Quichot zijne wapens zwaaide, zijne vlammende blikken en onmiskenbare vastberadenheid boezemden den menschen zooveel ontzag in, dat zij terstond staan bleven en zich niet nader waagden. Om toch iets te doen, raapten zij echter steenen van den grond op en begonnen daarmee op veiligen afstand zulk een hevig bombardement, dat Don Quichot zich daar met zijn schild onmogelijk tegen kon dekken. Hij ontving dus menig harden bons, maar week geen voet van de plaats, daar hij liever zijn leven dan ook maar één enkel stuk van zijne wapenrusting wilde verliezen.
.....
