Читать книгу Sonet III (Do Naświętszej Panny) - Mikołaj Sęp Szarzyński - Страница 1

Оглавление

Panno bezrówna1, stanu człowieczego

Wtóra2 ozdobo, nie psowała3 w której4

Pokora serca, ni godność pokory,

Przedziwna matko stworzyciela swego!


Ty, głowę starwszy5 smoka okrutnego,

Którego jadem świat był wszystek chory6,

Wziętaś jest w niebo nad wysokie chóry7;

Chwalebna, szczęścia używasz szczerego8.


Tyś jest dusz naszych jak księżyc prawdziwy,

W którym wiecznego baczymy9


1

bezrówny (daw.) – niemający nikogo a. niczego równego sobie; niezrównany. [przypis edytorski]

2

wtóry (daw.) – drugi. [przypis edytorski]

3

psować – dziś popr.: psuć. [przypis edytorski]

4

Szyk przestawny pod wpływem składni łacińskiej: w której nie psowała (nie psuła się). [przypis redakcyjny]

5

starwszy – dziś popr.: starłszy (starop. forma imiesłowu). [przypis redakcyjny]

6

smoka okrutnego, Którego jadem świat był wszystek chory – szatana; odnośnie całego obrazu por. Rdz 3, 15. [przypis edytorski]

7

wysokie chóry – chóry anielskie w niebie. [przypis redakcyjny]

8

szczery (daw.) – prawdziwy. [przypis edytorski]

9

baczyć (daw.) – widzieć, zauważać. [przypis edytorski]

Sonet III (Do Naświętszej Panny)

Подняться наверх