Przebłysk. Dookoła świata, dookoła siebie

Отрывок из книги

Dla tych, którzy się zgubili,

i dla tych, którzy znaleźli w tym przyjemność.

.....

Zapada noc. Spaceruję zamarzniętymi ulicami miasta. Wpatruję się w twarze kobiet i mężczyzn i próbuję odgadnąć, kto z nich musi się ukrywać. Jutro wyjeżdżam z Moskwy, nic mnie tu nie trzyma.

Jedna z dwunastu linii metra biegnie po okręgu wokół centrum stolicy. Nazywana jest pierścieniem albo obwodem, oznaczona kolorem brązowym i cyfrą pięć. Wysiadam na stacji Komsomolskaja. Barokowy hol, a w nim kolumny korynckie, malowidła, mozaiki i płaskorzeźby. Na żółtym suficie żyrandole. Mam ochotę włożyć kapcie. Wbiegam na schody ruchome, w uniesieniu. Za chwilę spełni się marzenie: pojadę koleją transsyberyjską. Wbiegam kolejne dwa schodki. Patrzy na mnie ponury mężczyzna, poważnie patrzy, możliwe, że życzy mi śmierci. To mnie zatrzymuje. Może być agentem Służb Wywiadu Zagranicznego Federacji Rosyjskiej. Jestem śledzony, od kiedy przekroczyłem granicę polsko-białoruską. Stoję, a umysł podrzuca myśl, że biegłbym dalej ruchomymi schodami, gdyby nie ciężki plecak. Zmniejsza to odrobinę dyskomfort związany z wyparciem prawdy, że od ciężkiego plecaka znacznie bardziej obciążają mnie obawy o to, jak będę postrzegany przez zupełnie nieznanych mi ludzi, których prawdopodobnie nigdy już w życiu nie zobaczę.

.....